Διακήρυξη ΛΑΕ - Μερικές Σκέψεις / του Θ. Μαράκη

Θοδωρής Μαράκης* 

“Η αντικειμενική πορεία της ανάπτυξης είναι τέτοια, που από τα μονοπώλια (....) δεν μπορείς να πας μπροστά, χωρίς να βαδίσεις για το σοσιαλισμό” (Λένιν τ 34 σελ. 192)

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα χρειά­ζε­ται να προ­χω­ρή­σου­με σε βα­θιές σο­σια­λι­στι­κές αλ­λα­γές για να δη­μιουρ­γή­σου­με τις συν­θή­κες για την πα­ρα­γω­γι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση και την ανά­πτυ­ξη, η οποία θα μας επι­τρέ­ψει να βγού­με από την κρίση για να κα­ταρ­γή­σου­με τα μνη­μό­νια, την πο­λι­τι­κή της άγριας λι­τό­τη­τας!!

“Μια τέ­τοια πο­ρεία απαι­τεί την εκ βά­θρων επα­νί­δρυ­ση της Αρι­στε­ράς. Με την υπέρ­βα­ση αντι­λή­ψε­ων και πρα­κτι­κών που δο­κι­μά­στη­καν και απέ­τυ­χαν την μνη­μο­νια­κή εξα­ε­τία και ιδιαί­τε­ρα τη “χα­μέ­νη άνοι­ξη” του 2015. Με αφο­μοί­ω­ση των δι­δαγ­μά­των από τον εκ­φυ­λι­σμό κα­θε­στώ­των και κυ­βερ­νή­σε­ων, που μι­λού­σαν στο όνομα του σο­σια­λι­σμού. Σ' αυτήν την επι­τα­κτι­κά ανα­γκαία επα­νί­δρυ­ση φι­λο­δο­ξεί να συμ­βά­λει η Λαϊκή Ενό­τη­τα”. (Δια­κή­ρυ­ξη ΛΑΕ)

Συμ­φω­νού­με!

Ο σ. Λα­φα­ζά­νης πα­ρου­σιά­ζο­ντας την Δια­κή­ρυ­ξη με­τα­ξύ άλλων είπε ότι: “.... Θέ­του­με σε ανοι­κτό διά­λο­γο (σ.σ. τη Δια­κή­ρυ­ξη) τόσο με τις ορ­γα­νώ­σεις και τα μέλη της ΛΑΕ, που θα την συ­ζη­τή­σουν πλα­τιά το επό­με­νο διά­στη­μα, όσο και με τον κόσμο της Αρι­στε­ράς και όλη την κοι­νω­νία”. (0π. π)

Σωστά.

Τα δι­δάγ­μα­τα “από τον εκ­φυ­λι­σμό των κα­θε­στώ­των και κυ­βερ­νή­σε­ων, που μι­λού­σαν στο όνομα του σο­σια­λι­σμού” και “τη “χα­μέ­νη άνοι­ξη” του 2015”, μας λένε ότι το πιο ση­μα­ντι­κό στοι­χείο – πέρα του πο­λι­τι­κού και σε πλήρη συ­νάρ­τη­ση μ' αυτό- ήταν η έλ­λει­ψη δη­μο­κρα­τι­κών δια­δι­κα­σιών. Θα θέ­λα­με να πλη­ρο­φο­ρή­σου­με την ηγε­σία της ΛΑΕ ότι, η βάση είδε με σκε­πτι­κι­σμό την πα­ρου­σί­α­ση της δια­κή­ρυ­ξης σε χρόνο τον οποίο έπρε­πε να έχει ξε­κι­νή­σει η προ­συν­δια­σκε­ψια­κή πε­ρί­ο­δος. Πρώτο θε­ω­ρού­με ότι πριν δοθεί στη δη­μο­σιό­τη­τα θα έπρε­πε να προη­γη­θεί ο διά­λο­γος στις ορ­γα­νώ­σεις της ΛΑΕ! Και επει­δή αυτό δεν έγινε, σε συν­δυα­σμό με το γε­γο­νός, ότι αδι­καιο­λό­γη­τα με­τα­τί­θε­ται ολο­έ­να και πιο μα­κρυά η ημε­ρο­μη­νία της ιδρυ­τι­κής συν­διά­σκε­ψης, πι­στεύ­ου­με ότι βγήκε για να κα­θη­συ­χά­σει την αγω­νία της βάσης, γι αυτό και της έχουν δώσει το επί­θε­το “κα­θη­συ­χα­στι­κή”!!

Ανη­συ­χού­με γιατί η ηγε­σία της ΛΑΕ συ­νε­χί­ζει, παρά την έντο­νη αντί­θε­ση της βάσης, να κα­λύ­πτει πο­λι­τι­κά την συ­μπό­ρευ­ση με το Σύ­ρι­ζα στην πε­ρι­φέ­ρεια Ατ­τι­κής και γε­νι­κά τόσο στην το­πι­κή αυ­το­διοί­κη­ση, όσο και στις συν­δι­κα­λι­στι­κές πα­ρα­τά­ξεις!! Όπου σπά­σα­με, αυτό έγινε με πρω­το­βου­λία των συ­ντρό­φων της βάσης. Πράγ­μα που δεί­χνει ότι δεν έβγα­λε, ιδιαί­τε­ρα η ηγε­σία του Αρι­στε­ρού Ρεύ­μα­τος, τα ανα­γκαία δι­δάγ­μα­τα από την συμ­με­το­χή στην κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ και την συ­μπό­ρευ­ση με την πο­λι­τι­κή του Μα­ξί­μου μέχρι το ΟΧΙ- είναι βέ­βαια προς τιμή τους η κα­τα­ψή­φι­ση του 3ου μνη­μο­νί­ου και το σπά­σι­μο από τον Συ­ρι­ζα και η συ­γκρό­τη­ση της ΛΑΕ- γι αυτό και η βάση ζη­τά­ει επί­μο­να την αυ­το­κρι­τι­κή, επει­δή ήταν από τα βα­σι­κά στοι­χεία που δεν επέ­τρε­ψαν στη ΛΑΕ να μπει στο κοι­νο­βού­λιο. Η συ­νε­χι­ζό­με­νη συ­μπό­ρευ­ση δεν στέλ­νει καλά μη­νύ­μα­τα για τη ΛΑΕ στο λαό, δεν πεί­θει το λαό ότι: “Η Λαϊκή Ενό­τη­τα είναι ένας νέος (σ.σ με την έν­νοια του πο­λι­τι­κού πε­ριε­χο­μέ­νου) με­τω­πι­κός φο­ρέ­ας, με ένα και­νούρ­γιο σχέ­διο αντί­στα­σης και ανα­τρο­πής..”, όπως ισχυ­ρί­ζε­ται η Δια­κή­ρυ­ξη!! Αντί­θε­τα ενι­σχύ­ει στις λαϊ­κές μάζες την πε­ποί­θη­ση ότι, “όλοι το ίδιο είναι”!

Η Δια­κή­ρυ­ξη ανα­φέ­ρει ότι: “Τι­μά­με και μα­θαί­νου­με από τις κα­λύ­τε­ρες πα­ρα­δό­σεις των κι­νη­μά­των κοι­νω­νι­κής και εθνι­κής χει­ρα­φέ­τη­σης.... Της “Άνοι­ξης των Λαών” του 1848 και της Γαλ­λι­κής Κομ­μού­νας, της Οκτω­βρια­νής Επα­νά­στα­σης κλπ” Οι εν λόγω πα­ρα­δό­σεις πρώ­τον είχαν τα­ξι­κό πρό­ση­μο, το 1848 μας έδωσε το Κομ­μου­νι­στι­κό Μα­νι­φέ­στο, του οποί­ου οι βα­σι­κές αρχές είναι επί­και­ρες όσο ποτέ άλ­λο­τε και θυ­μί­ζου­με ότι ξε­κι­νά­ει με την δια­πί­στω­ση που δια­πνέ­ει όλο το κεί­με­νο ότι: “Η ιστο­ρία όλων των ως τώρα κοι­νω­νιών είναι ιστο­ρία τα­ξι­κών αγώ­νων” (υπογρ δική μας) Η Κο­μού­να ήταν μια προ­λε­τα­ρια­κή εξέ­γερ­ση που ητ­τή­θη­κε γιατί δεν υπήρ­χε ένα επα­να­στα­τι­κό κόμμα να την κα­θο­δη­γή­σει και γιατί σύμ­φω­να με το Λένιν: “Το μοι­ραίο λάθος των Γάλ­λων σο­σια­λι­στών βρι­σκό­ταν στη συ­νέ­νω­ση αυτών των αντι­φα­τι­κών κα­θη­κό­ντων, του πα­τριω­τι­σμού και του σο­σια­λι­σμού”. Η Οκτω­βρια­νή νί­κη­σε γιατί την κα­θο­δή­γη­σε ένα επα­να­στα­τι­κό κόμμα και ήταν επα­να­στα­τι­κό γιατί πά­τα­γε σε σωστή θε­ω­ρία, τον Μαρ­ξι­σμό, σε σωστή Στρα­τη­γι­κή- θα έλυνε τα αστι­κο­δη­μο­κρα­τι­κά προ­βλή­μα­τα βα­δί­ζο­ντας για το Σο­σια­λι­σμό- τα­κτι­κή, Πρό­γραμ­μα και βέ­βαια δη­μο­κρα­τία στις γραμ­μές του. Και δεν συ­νέ­νω­σε τον πα­τριω­τι­σμό (όπως τον εν­νο­ού­νε οι αστοί) με το σο­σια­λι­σμό!

Η Δια­κή­ρυ­ξη μας δεν έχει τα­ξι­κή βάση και καμία ανα­φο­ρά σε πιο Θέο πι­στεύ­ου­με. Θε­ω­ρού­με ότι σαν μέ­τω­πο αρι­στε­ρών ορ­γα­νώ­σε­ων και μελών θα έπρε­πε να έχει σαφή ανα­φο­ρά στο Μαρ­ξι­σμό-Λε­νι­νι­σμό. Πα­ρά­λη­ψη; Ναι, σκό­πι­μη που απορ­ρέ­ει κατά τη γνώμη μας από την θέση της Δια­κή­ρυ­ξης ότι: “Αγω­νι­ζό­μα­στε για ένα ευ­ρύ­τα­το μέ­τω­πο όλων των ανυ­πό­τα­κτων δη­μο­κρα­τι­κών αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κών, πα­τριω­τι­κών, αντι­μνη­μο­νια­κών δυ­νά­με­ων, πρώτα απ' όλα στο κοι­νω­νι­κό, αλλά και στο πο­λι­τι­κό πεδίο...”. Είναι σωστό να “Αγω­νι­ζό­μα­στε για ένα ευ­ρύ­τα­το μέ­τω­πο”, χρειά­ζε­ται να βά­λου­με τα­ξι­κό και πο­λι­τι­κό πρό­ση­μο στους δη­μο­κρα­τι­κούς ,αντι­ι­μπε­ρια­λι­στές, πα­τριώ­τες αντι­μνη­μο­νια­κούς συμ­μά­χους μας γιατί πριν οι ΑΝΕΛ και οι Συ­ρι­ζαί­οι γί­νουν μνη­μο­νια­κοί ήταν όπως όλοι γνω­ρί­ζου­με αντι­μνη­μο­νια­κοί και φουλ πα­τριώ­τες!! Δεν μπαί­νει τα­ξι­κό πε­ριε­χό­με­νο και αυτό δι­καιο­λο­γεί τη στάση του ΑΡ την “Άνοι­ξη” του 2015 που συμ­με­τεί­χαν και ψή­φι­σαν κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ-ΑΝΕΛ και τον δεξιό πρό­ε­δρο!! Γι αυτό χρειά­ζε­ται να “...απευ­θυ­νό­μα­στε (όχι ιδιαί­τε­ρα όπως ανα­φέ­ρει η δια­κή­ρυ­ξη, αλλά απο­κλει­στι­κά) στις δυ­νά­μεις της αντι­μνη­μο­νια­κής, αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής και κομ­μου­νι­στι­κής αρι­στε­ράς”. (υπογρ δική μας)

Απορ­ρέ­ει από το ότι σύμ­φω­να με την Δια­κή­ρυ­ξη: “Η Λαϊκή Ενό­τη­τα...., με ένα και­νούρ­γιο σχέ­διο αντί­στα­σης και ανα­τρο­πής της εγκα­τε­στη­μέ­νης μνη­μο­νια­κής τάξης (επι­διώ­κει) τη σω­τη­ρία του λαού και της χώρας”. Η το­πο­θέ­τη­ση αυτή συ­νι­στά άρ­νη­ση μιας μαρ­ξι­στι­κής ανά­λυ­σης για το χα­ρα­κτή­ρα της κρί­σης και εκ­πέ­μπει σύγ­χυ­ση για υο πρό­γραμ­μα, την τα­κτι­κή και την στρα­τη­γι­κή. Γιατί έχου­με κατά βάση εγκα­τε­στη­μέ­νη κα­πι­τα­λι­στι­κή τάξη. Και αυτό γιατί τα μνη­μό­νια δεν είναι η αιτία αλλά τα πα­ρά­γω­γα της δο­μι­κής κρί­σης του πα­γκό­σμιου κα­πι­τα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος και του πάνω σε πή­λι­να πόδια χτι­σμέ­νου ελ­λη­νι­κού κα­πι­τα­λι­σμού. Τα μνη­μό­νια έχουν τα­ξι­κό πε­ριε­χό­με­νο, είναι η πο­λι­τι­κή του κε­φα­λαί­ου που επι­διώ­κει να φορ­τώ­σει τη κρίση του στις λαϊ­κές μάζες, είναι η πο­λι­τι­κή της λι­τό­τη­τας, η οποία θα επι­βάλ­λο­νταν στον λαό ανε­ξάρ­τη­τα από το μέσα ή έξω από το ευρώ και την ΕΕ.

Τα μνη­μό­νια δεν είναι οι νόμοι που σύμ­φω­να με τον ανεκ­δι­ή­γη­το Τσί­πρα θα κα­ταρ­γή­σου­με με ένα νόμο! Τα μνη­μό­νια είναι η απά­ντη­ση του κε­φα­λαί­ου για την αντι­με­τώ­πι­ση της κρί­σης του. Κατά συ­νέ­πεια η “σω­τη­ρία του λαού και της χώρας μας” περ­νά­ει από την αντι­με­τώ­πι­ση της κρί­σης σε βάρος του κε­φα­λαί­ου, περ­νά­ει από την ανα­τρο­πή της εγκα­τε­στη­μέ­νης κα­πι­τα­λι­στι­κής και όχι μνη­μο­νια­κής τάξης.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα χρειά­ζε­ται να προ­χω­ρή­σου­με σε βα­θιές σο­σια­λι­στι­κές αλ­λα­γές μέσα από τις οποί­ες θα απο­κτή­σει προ­ο­πτι­κή η κα­τάρ­γη­ση των μνη­μο­νί­ων δη­λα­δή της λι­τό­τη­τας. Αυτή πρέ­πει να είναι η λο­γι­κή, η στρα­τη­γι­κή, το πρό­γραμ­μα και η τα­κτι­κή για να είναι “ένα και­νούρ­γιο σχέ­διο” και όχι μια πιο αρι­στε­ρή εκ­δο­χή (με την προ­σθή­κη της εξό­δου από το ευρώ) του προ­γράμ­μα­τος του Συ­ρι­ζα. Με απλά λόγια μνη­μό­νια είναι το κό­ψι­μο ημε­ρο­μι­σθί­ων, μι­σθών και συ­ντά­ξε­ων κατά 30-40% είναι 1,5 εκατ άνερ­γοι κλπ, γνω­στή η κα­τά­στα­ση σ' όλους μας. Για να αντι­με­τω­πι­στούν, πρέ­πει να πα­ρά­ξου­με πλού­το, για να τον μοι­ρά­σου­με ,ξε­κι­νά­με βέ­βαια από τον υπάρ­χο­ντα, αυτό ση­μαί­νει ότι τα βα­σι­κά μέσα πα­ρα­γω­γής χρειά­ζε­ται να πε­ρά­σουν στην κοι­νω­νία, με εθνι­κο­ποί­η­ση και ότι επί­σης χρειά­ζε­ται να εθνι­κο­ποι­η­θεί η με­γά­λη ακί­νη­τη και κι­νη­τή πε­ριου­σία του κε­φα­λαί­ου και της εκ­κλη­σί­ας. Και στη βάση αυτή είναι ανα­γκαίο να υπάρ­ξει σχε­δια­σμός της οι­κο­νο­μί­ας-της πα­ρα­γω­γής- που να κα­λύ­πτει τις ανά­γκες της κοι­νω­νί­ας.

Έχο­ντας γνώση όλοι μας ότι: Η “με­γά­λη ανα­τρο­πή” για την οποία, “στο σκλη­ρό πα­ρόν-αγω­νί­ζε­ται η Λαϊκή Ενό­τη­τα” είναι υπό­θε­ση των λαϊ­κών μαζών και για να έχου­με “συμ­βά­λει στην ανά­κτη­ση της αυ­το­πε­ποί­θη­σης του λαού, δί­νο­ντας άμε­σες απα­ντή­σεις στις πιε­στι­κές ανά­γκες του σή­με­ρα”, οφεί­λου­με να του λέμε ξε­κά­θα­ρα ότι: Μέσα στα πλαί­σια του κα­πι­τα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος δεν υπάρ­χουν λύ­σεις, ότι μόνο βα­δί­ζο­ντας προς το σο­σια­λι­σμό θα βρει απα­ντή­σεις στις πιε­στι­κές ανά­γκες του σή­με­ρα. Έτσι θα συμ­βά­λου­με “στην ανά­κτη­ση της αυ­το­πε­ποί­θη­σης του λαού”.

Η βα­θύ­τε­ρη αλ­λα­γή μέσα από την οποία “θα από­κτη­ση προ­ο­πτι­κή νίκης η σο­σια­λι­στι­κή προ­ο­πτι­κή” είναι η από­κτη­ση συ­νεί­δη­σης από το ερ­γα­τι­κό και λαϊκό κί­νη­μα ότι η σο­σια­λι­στι­κή προ­ο­πτι­κή είναι η μο­να­δι­κή απά­ντη­ση, η αλη­θι­νή απά­ντη­ση για την λύση των οξύ­τα­των προ­βλη­μά­των που αντι­με­τω­πί­ζει.

Δεν δια­φω­νού­με με το πρό­γραμ­μα που πα­ρου­σιά­ζε­ται στη Δια­κή­ρυ­ξη της ΛΑΕ, εκτός του ζη­τή­μα­τος της ΕΕ, που δεν παίρ­νει ξε­κά­θα­ρη θέση, με το “Εάν τεθεί από τα πράγ­μα­τα το δί­λημ­μα...”, καλ­λιερ­γεί από τη μια αυ­τα­πά­τες και μά­λι­στα σο­βα­ρές, πράγ­μα που δεν βοη­θά­ει τον λαό να βρει την αυ­το­πε­ποί­θη­σή του και να προ­ε­τοι­μα­στεί για την με­γά­λη ανα­τρο­πή σή­με­ρα,γιατί αφή­νει να εν­νοη­θεί το εν­δε­χό­με­νο, ότι ο ευ­ρω­παϊ­κός ιμπε­ρια­λι­σμός θα πα­ρα­κο­λου­θεί την εφαρ­μο­γή του προ­γράμ­μα­τος της ΛΑΕ σαν θε­α­τής. Σο­βα­ρό λάθος το “ΕΑΝ..” πράγ­μα που δεί­χνει ότι οι συ­ντά­κτες της Δια­κή­ρυ­ξης δεν δι­δά­χθη­καν από την “Χα­μέ­νη Άνοι­ξη του 2015”!! Το δί­δαγ­μα από το 2015 είναι ότι η σύ­γκρου­ση με τον ευ­ρω­παϊ­κό ιμπε­ρια­λι­σμό είναι ανα­πό­φευ­κτη και η έξο­δος από την ΕΕ ανα­γκαία και επι­βε­βλη­μέ­νη.Από την άλλη, το “ΕΑΝ” και το δη­μο­ψή­φι­σμα απο­κα­λύ­πτουν ότι το πρό­γραμ­μα της ΛΑΕ όπως το πα­ρου­σιά­ζει η Δια­κή­ρυ­ξη δεν έχει με­τα­βα­τι­κό χα­ρα­κτή­ρα και εδώ είναι η δια­φω­νία μας. Αλλά και ο τρό­πος που αντι­με­τω­πί­ζει την αντι­μνη­μο­νια­κή ανα­τρο­πή σαν σταθ­μό, ότι είναι δυ­να­τόν να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί μέσα στα πλαί­σια του κα­πι­τα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος , που μά­λι­στα βιώ­νει μια πρω­το­φα­νή για ει­ρη­νι­κή πε­ρί­ο­δο κρίση. Αυτό δεν συ­νι­στά “ένα και­νούρ­γιο σχέ­διο” επα­να­λαμ­βά­νει τη λο­γι­κή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, αγα­πη­τοί σύ­ντρο­φοι/σες!! Με­τα­βα­τι­κό είναι το πρό­γραμ­μα που βα­δί­ζο­ντας για το σο­σια­λι­σμό απα­ντά­ει στα άμεσα αι­τή­μα­τα και δη­μιουρ­γεί τις βα­θιές αλ­λα­γές για την επί­λυ­σή τους.

Η ουσία του με­τα­βα­τι­κού προ­γράμ­μα­τος βγαί­νει μέσα από τη λο­γι­κή της τα­ξι­κής πάλης, της ανα­πό­φευ­κτης σύ­γκρου­σης με τους μη­χα­νι­σμούς του ευ­ρω­παϊ­κού και ντό­πιου κε­φα­λαί­ου. Η οποία μας δι­δά­σκει ότι δεν μπο­ρεί να στα­μα­τή­σει στη μέση. Γιατί, ή θα συ­ντρι­βεί το κε­φά­λαιο ή θα έχου­με νίκη της αντί­δρα­σης,με διά­φο­ρες μορ­φές που εξαρ­τώ­νται από τον συ­σχε­τι­σμό δύ­να­μης και το μέ­γε­θος του κιν­δύ­νου που εγκυ­μο­νεί η στάση του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος σε βάρος του κε­φα­λαί­ου. Η ιστο­ρία είναι γε­μά­τη από πα­ρα­δείγ­μα­τα: Η “κο­λω­του­μπα” του Συ­ρι­ζα και η εν­σω­μά­τω­σή του στο σύ­στη­μα, η συ­ντρι­βή από τον Πι­νο­σέτ του χι­λια­νού κι­νή­μα­τος , το πι­σω­γύ­ρι­σμα που εξε­λίσ­σε­ται στη Βε­νε­ζου­έ­λα.

Η αξία του με­τα­βα­τι­κού προ­γράμ­μα­τος σε συν­θή­κες κρί­σης και σήψης του κε­φα­λαί­ου έγκει­ται στο γε­γο­νός ότι κάθε του αί­τη­μα φω­τί­ζει το δρόμο της σο­σια­λι­στι­κής προ­ο­πτι­κής και ωθεί την συ­νεί­δη­ση και τον αγώνα του ερ­γα­τι­κού και λαϊ­κού κι­νή­μα­τος προς αυτή την κα­τεύ­θυν­ση. Γιατί όπως πολύ σωστά το­πο­θε­τεί­ται η Δια­κή­ρυ­ξη: “Οι δυ­σκο­λί­ες της με­τα­βα­τι­κής πε­ριό­δου..... από τη βέ­βαιη αντί­δρα­ση της ολι­γαρ­χί­ας και των ξένων συ­νε­ταί­ρων της..., μπο­ρούν να αντι­με­τω­πι­στούν από έναν ενη­με­ρω­μέ­νο και ορ­γα­νω­μέ­νο λαό”. (υπογρ δική μας)

Είναι σί­γου­ρο και το πα­ρα­δέ­χε­ται και η Δια­κή­ρυ­ξη ότι: “Δεν υπάρ­χει λύ­τρω­ση χωρίς προ­σπά­θεια και σύ­γκρου­ση” (υπογρ δική μας). Κατά συ­νέ­πεια αν για πα­ρά­δειγ­μα μια κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς (θα το­πο­θε­τη­θού­με πιο κάτω σ' αυτό) προ­χω­ρή­σει σε στάση πλη­ρω­μών, δια­γρα­φή του χρέ­ους και εθνι­κο­ποί­η­ση των τρα­πε­ζών, το ευ­ρω­παϊ­κό και το ντό­πιο κε­φά­λαιο θα χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν κατ' αρχή τους μο­χλούς της οι­κο­νο­μί­ας που κρα­τούν στα χέρια τους για να απο­στα­θε­ρο­ποι­ή­σουν και ρί­ξουν την κυ­βέρ­νη­ση. Η απά­ντη­ση σ' αυτή την αντί­δρα­ση του κε­φα­λαί­ου είναι να πά­ρου­με τους μο­χλούς της οι­κο­νο­μί­ας από τα χέρια τους εθνι­κο­ποιώ­ντας της επι­χει­ρή­σεις στρα­τη­γι­κής ση­μα­σί­ας, το εξα­γω­γι­κό και με­γά­λο εσω­τε­ρι­κό εμπό­ριο. Και προ­χω­ρά­με κατά συ­νέ­πεια στο σχε­δια­σμό της οι­κο­νο­μί­ας με βάση τις ανά­γκες της κοι­νω­νί­ας και τις δυ­να­τό­τη­τες της χώρας για να αντέ­ξου­με στο εμπάρ­γκο της κα­πι­τα­λι­στι­κής πε­ρι­κύ­κλω­σης, πε­ρι­μέ­νο­ντας την στή­ρι­ξη από το ευ­ρω­παϊ­κό ερ­γα­τι­κό και λαϊκό κί­νη­μα. Τα με­τα­βα­τι­κά αυτά βή­μα­τα τα επι­βάλ­λει η ίδια η λο­γι­κή της σύ­γκρου­σης,δεν μπο­ρείς να στα­θείς σε κά­ποιο στά­διο και βέ­βαια θα έχουν την στή­ρι­ξη των λαϊ­κών μαζών, “από ένα ενη­με­ρω­μέ­νο και ορ­γα­νω­μέ­νο λαό”, γιατί θα αντα­πο­κρί­νο­νται στην ανά­πτυ­ξη της συ­νεί­δη­σης τους, θα τα θε­ω­ρούν ανα­γκαία.

Το ζή­τη­μα της εξου­σί­ας θα προ­κύ­ψει με όλη του την οξύ­τη­τα. Χρειά­ζε­ται να προ­βά­λου­με το σύν­θη­μα, της κυ­βέρ­νη­σης της Αρι­στε­ράς μετά από το κάζο του Συ­ρι­ζα; Ναι! Γιατί αντα­πο­κρί­νε­ται σή­με­ρα στις κοι­νο­βου­λευ­τι­κές αυ­τα­πά­τες των μαζών, γιατί οι μάζες κα­τα­λα­βαί­νουν ότι για να εφαρ­μό­σεις το πρό­γραμ­μά σου πρέ­πει να πά­ρεις την κυ­βέρ­νη­ση. Σ' αυτό το στά­διο κα­τα­λα­βαί­νουν το ζή­τη­μα της ανα­γκαιό­τη­τας να πά­ρου­με την εξου­σία, με τη μορφή την κοι­νο­βου­λευ­τι­κή. Κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς μπο­ρεί να υπάρ­ξει, πέρα του Συ­ρι­ζα έχου­με πολλά ιστο­ρι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα. Μπο­ρεί να υπάρ­ξει σαν ένα με­τα­βα­τι­κό επει­σό­διο στην τα­ξι­κή πάλη: Ή θα δώσει όλη την εξου­σία στα Σο­βιέτ ή θα εν­σω­μα­τω­θεί, σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τία ,ΚΚ και Συ­ρι­ζα ή θα ανα­τρα­πεί με ένο­πλο πρα­ξι­κό­πη­μα Χιλή Αλιέ­ντε ή θα κα­τα­ρεύ­σει.

Κατά συ­νέ­πεια, δεν πρέ­πει να έχου­με αυ­τα­πά­τες ότι η κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς ή της πραγ­μα­τι­κής αρι­στε­ράς είναι η εξου­σία, είναι ένα βήμα που πρέ­πει να χρη­σι­μο­ποι­η­θεί σωστά για να βοη­θή­σει τις λαϊ­κές μάζες στο να συ­ντρί­ψουν την εξου­σία του κε­φα­λαί­ου και να σχη­μα­τί­σουν το δικό τους κρά­τος. Πάνω σ' αυτό πολύ σωστά η Δια­κή­ρυ­ξη δια­πι­στώ­νει την ανά­γκη: “Η Λαϊκή Ενό­τη­τα να ενι­σχύ­σει όλες τις μορ­φές αυ­το­ορ­γά­νω­σης, αλ­λη­λεγ­γύ­ης και πάλης που δη­μιουρ­γεί η λαϊκή αυ­τε­νέρ­γεια στη πο­ρεία των κοι­νω­νι­κών αγώ­νων, ιδιαί­τε­ρα στην κο­ρύ­φω­σή τους.” Με στόχο, “...οι δο­μές-λαϊ­κές επι­τρο­πές, συμ­βού­λια πο­λι­τών κ.α (....)να εξε­λίσ­σο­νται σε μορ­φές μιας νέας λαϊ­κής εξου­σί­ας”.

Γρά­ψα­με αυτά με πλήρη κα­τα­νό­η­ση ότι η ΛΑΕ είναι ένα μέ­τω­πο ορ­γα­νώ­σε­ων και ανέ­ντα­χτων αγω­νι­στών που επι­διώ­κουν πραγ­μα­τι­κά “...την εκ βά­θρων επα­νί­δρυ­ση της Αρι­στε­ράς”. Ξε­κι­νά­νε από δια­φο­ρε­τι­κές αφε­τη­ρί­ες πο­λι­τι­κές και ιδε­ο­λο­γι­κές γι αυτό η σύν­θε­ση αυτών των από­ψε­ων δη­μιούρ­γη­σε μια Δια­κή­ρυ­ξη “δη­μιουρ­γι­κής ασά­φειας”. Γρά­ψα­με αυτά γιατί πι­στεύ­ου­με ότι η Αρι­στε­ρά που χρεια­ζό­μα­στε πρέ­πει να έχει ανα­φο­ρά στο μπολ­σε­βι­κι­σμό (όχι στη στα­λι­νι­κή του πα­ρα­μόρ­φω­ση) την μόνη αρι­στε­ρά που κα­τά­φε­ρε να πάρει την εξου­σία. Στα­θή­κα­με κρι­τι­κά στην δια­κή­ρυ­ξη, γιατί πι­στεύ­ου­με ότι το μέ­τω­πο της ΛΑΕ εμπε­ριέ­χει δυ­νά­μεις που έχουν ανα­φο­ρά στον επα­να­στα­τι­κό μαρ­ξι­σμό και μπο­ρούν να απο­τε­λέ­σουν μαζί με άλλες εκτός ΛΑΕ δυ­νά­μεις τη βάση για μια ΝΕΑ ΜΑ­ΖΙ­ΚΗ ΕΠΑ­ΝΑ­ΣΤΙ­ΚΗ ΑΡΙ­ΣΤΕ­ΡΑ με Διε­θνή προ­σα­να­το­λι­σμό.

*Μέλος ΛΑΕ Ν. Σμύρ­νης

Πηγή : rproject