Αν υπήρχαν αμφιβολίες για το πού έχουν γραμμένη οι άρχουσες τάξεις τη «λαϊκή εντολή» που βγαίνει μέσα από τις κάλπες, ήρθαν οι εξελίξεις στην Πορτογαλία να επιβεβαιώσουν την πικρή αλήθεια: «Ό,τι κι αν ψηφίσετε, η κυβέρνησή σας θα σας δώσει μνημόνια και φράχτες».
Αυτό το «θεώρημα» το διατύπωσε αρχικά το Eurogroup κάτω από την καθοδήγηση του Σόιμπλε μετά τις ελληνικές εκλογές του Γενάρη. Οι εκλογές στην Ελλάδα δεν μπορούν να αλλάξουν τα Μνημόνια που είναι συμφωνίες οι οποίες έχουν υπογραφεί από τόσες άλλες εκλεγμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ήταν η δικαιολογία για τους εκβιασμούς των «θεσμών» τότε.
Τώρα στην Πορτογαλία οι Βρυξέλες χειροκροτούν την απόφαση του Προέδρου να δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον ηγέτη της δεξιάς, έστω κι αν το κόμμα του είναι μειοψηφία.
Το σίριαλ συνεχίζεται και εδώ και μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη. Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε ξανά με την υπόσχεση ότι η δική του κυβέρνηση θα δείξει ευαισθησία στην εφαρμογή της συμφωνίας του τρίτου Μνημόνιου που αναγκάστηκε να υπογράψει το καλοκαίρι. Αντί για ευαισθησία, όμως, βλέπουμε τον Κατρούγκαλο να εξωραΐζει τις αθλιότητες της επιτροπής «σοφών» για το Ασφαλιστικό και την Τρόικα που έγινε Κουαρτέτο να πιέζει ξανά για σκληρή εφαρμογή της μνημονιακής επίθεσης.
Δικαιολογίες
Ο Τσίπρας προσαρμόστηκε στις πιέσεις το καλοκαίρι με τη δικαιολογία ότι δεν είχε λαϊκή εντολή για ρήξη με το ευρώ. Τώρα προσαρμόζεται ξανά με τη δικαιολογία ότι η δική του κυβέρνηση είχε υπογράψει το νέο Μνημόνιο πριν από τις κάλπες του Σεπτέμβρη και άρα ο κόσμος ήξερε τι ψήφιζε. Με τις κινήσεις αυτές απλά επιβεβαιώνει τα όρια μιας Αριστεράς του κοινοβουλευτικού δρόμου.
Αν, όμως, οι άρχοντες της Ευρώπης και οι ηγέτες της ρεφορμιστικής αριστεράς νομίζουν ότι κάπου εδώ τελειώνει το παιχνίδι, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Η εργατική τάξη έχει δυνατότερα όπλα από την ψήφο – τις απεργίες. Και ξέρει να τα χρησιμοποιεί.
Όταν ο ΓΑΠ γύρισε από το «λεφτά υπάρχουν» στην υπογραφή του πρώτου Μνημόνιου, δεν περιμέναμε πότε θα στηθούν οι κάλπες.
Βγήκαμε στο δρόμο και τον ταράξαμε στις απεργίες μέχρι που γονάτισε. Το ίδιο έγινε με τον Παπαδήμο, το ίδιο και με τον Σαμαρά.
Τώρα έρχεται η ώρα να απαντήσουμε ξανά απεργιακά.
Αυτή η απάντηση έχει ήδη ξεκινήσει. Οι απεργίες που έγιναν στα Λιμάνια και στα ΜΜΕ, οι απεργίες που ανακοίνωσε η ΠΝΟ στα καράβια, οι καταλήψεις που ετοιμάζει η ΠΟΕ-ΟΤΑ στους Δήμους, όλες στέλνουν το ίδιο μήνυμα. Η Πανεργατική Απεργία στις 12 Νοέμβρη μπορεί να γίνει ο σταθμός που γενικεύει και ενισχύει αυτό το μήνυμα. Εμπρός να την οργανώσουμε σε όλους τους χώρους και όλους τους κλάδους. Τέρμα πια η κοροϊδία, οι εργάτες μπορούν να επιβάλουν το τέλος των μνημόνιων με το δικό τους τρόπο.
Πηγή : ergatiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου