Η Νεολαία Δεν Χωράει Στο Πλαίσιο Τους / της Ελένης Τριανταφυλλοπούλου

της Ελένης Τριανταφυλλοπούλου

Είναι γεγονός πως η πλειονότητα της νεολαίας μπροστά σε αυτές τις εκλογές έδειξε να δυσπιστεί έντονα απέναντι στο πολιτικό σύστημα και την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, καθώς η συγκεκριμένη μάχη της φαινόταν στημένη και μάλιστα στα «μέτρα τους.» Έχοντας πλήρη επίγνωση πως η πλειοψηφία των κομμάτων που διεκδικούσαν την ψήφο της ανταγωνίζονταν αναμεταξύ τους για τον ρόλο του πιο ικανού διαχειριστή και εφαρμοστή της μνημονιακής πολιτικής και της νέας αντεργατικής λαίλαπας, ένα μεγάλο κομμάτι της νέας γενιάς στράφηκε προς την αποχή. Ωστόσο, ένα αρκετά σημαντικό κομμάτι, στήριξε συνδυασμούς της εκτός των τειχών Αριστεράς, μεταξύ αυτών και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Δεν θα πρέπει να αγνοήσει κανείς πως όλο το προηγούμενο διάστημα και ιδιαίτερα προεκλογικά, πλειοψηφικά τμήματα της νεολαίας αναμετρήθηκαν με τα ουσιαστικά πολιτικά ζητήματα της περιόδου και κυρίως με το ερώτημα του άλλου δρόμου. Η νεολαία που στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου έστειλε μαζικά ένα ισχυρό μήνυμα ρήξης και είδε το βροντερό της «Όχι» να μετατρέπεται σε «Ναι», αναζήτησε -και αναζητά- μία διαφορετική πολιτική διέξοδο, μία διαφορετική προοπτική πέρα από τη γάγγραινα της ανεργίας και της επισφάλειας, πέρα από τις ματαιωμένες προσδοκίες της παιδείας που διαλύεται και των πτυχίων που αχρηστεύονται, πέρα από τις ατομικές λύσεις και τη μετανάστευση. Αντιλαμβανόμενη τη σημασία των βαθύτερων διεργασιών που καιρό τώρα λαμβάνουν χώρα στο νεολαιίστικο δυναμικό, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έκανε σε αυτή την εκλογική μάχη ειδική απεύθυνση στους νέους και τις νέες, μέσα από μία σειρά εξορμήσεων σε χώρους και στέκια όπου ζει, εργάζεται, σπουδάζει και διασκεδάζει η νέα γενιά.

Εξαιρετικά ελπιδοφόρα ήταν εξάλλου η συμμετοχή των νέων στις τοπικές προεκλογικές συγκεντρώσεις σε όλες τις γειτονιές, ενώ ιδιαίτερα επιτυχημένες ήταν και οι εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε μια σειρά από πανεπιστημιακά ιδρύματα και σχολές, ανοίγοντας σε βάθος τη συζήτηση για τις σύγχρονες νεολαιίστικές ανάγκες, αλλά και για τις δυνατότητες της εποχής πέρα από τα όρια του υπάρχοντος καπιταλιστικού μονοδρόμου. Δεν είναι τυχαίο, πως το διευρυμένο νεολαιίστικο ακροατήριο της πρότασης της εκλογικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με το ΕΕΚ και ανένταχτους αγωνιστές/ αγωνίστριες της Αριστεράς αποτυπώθηκε εκλογικά, καθώς το ποσοστό της δημοσκοπικά στους νέους φαίνεται να είναι διπλάσιο από το συνολικό, φτάνοντας το 2%. Η κατάσταση στη νεολαία εξάλλου, όχι μόνο δεν χαρακτηρίζεται από στατικότητα, αλλά ενέχει μία ιδιαίτερη δυναμική.

Δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί το γεγονός πως η απώλεια ψήφων του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται κατά κύριο λόγο από τις νεότερες ηλικίες, από κόσμο που αγωνίστηκε το προηγούμενο διάστημα, άνοιξε το ρήγμα του δημοψηφίσματος και σήμερα αρνείται να συμβιβαστεί με την υποταγή και το νέο μνημόνιο.

Πολύ περισσότερο από ποτέ η νεολαία σήμερα βιώνει και συνειδητοποιεί καθημερινά πως μέσα στην φυλακή του ευρώ και της Ε.Ε. και με όρκους πίστης στο χιλιοπληρωμένο χρέος δεν μπορεί να ζήσει και να ανασάνει. Επιπρόσθετα, μετά και από την ματαίωση της ελπίδας που καλλιεργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ και την πλήρη ένταξή του στο αντίπαλο μνημονιακό στρατόπεδο, όλο και πιο πλατιά νεολαιίστικα τμήματα αντιλαμβάνονται πως η δικαίωση των αιτημάτων του αγωνιζόμενου κόσμου δεν μπορεί να προκύψει μέσα από την κοινοβουλευτική ανάθεση, χωρίς την οργάνωση της πάλης «από τα κάτω». Και η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ούσα κυρίως πρόταση σύγκρουσης και αγώνα, μπόρεσε σε ένα βαθμό να έρθει σε επαφή με αυτές τις ανησυχίες της νέας γενιάς, επικοινωνώντας με τα νέα κύματα αμφισβήτησης και ριζοσπαστικοποίησης εντός της.

Η στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από ένα κομμάτι των νεολαίων που αποχώρησαν από το ΣΥΡΙΖΑ, ανέδειξε εξάλλου μία εξαιρετικά ελπιδοφόρα απελευθέρωση δυνάμεων σε ριζοσπαστική κατεύθυνση. Αποδεικνύει παράλληλα πως οι πολιτικές ανακατατάξεις στο χώρο της νεολαίας εκφράζουν βαθύτερες προγραμματικές διαφοροποιήσεις που θέτουν ξεκάθαρα το ζήτημα της ρήξης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και την ΕΕ, αλλά και την ανάγκη σύγχρονων απαντήσεων στα στρατηγικά ερωτήματα της εποχής μας.

Μιλώντας πια από το φόντο της επόμενης μέρας, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν μπορεί παρά να απευθύνει ανοικτό κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης σε όλες τις νεολαιίστικες πολιτικές συλλογικότητες για να συμβάλουν σε ένα πλατύ μέτωπο αγώνα, ρήξης και ανατροπής. Ο αρνητικός μετεκλογικός κοινοβουλευτικός και πολιτικός συσχετισμός και ο σχηματισμός της «νέας» κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιτάσσουν την άμεση αντεπίθεση της νέας γενιάς, μέσα από κατειλημμένα σχολεία, με μαζικές συνελεύσεις των φοιτητών, αλλά και με την οργάνωση της αντίστασης του κόσμου της επισφάλειας και της ανεργίας. Απορρίπτοντας το δρόμο της ιδιώτευσης ή του συμβιβασμού και κατανοώντας πως η αποχή δεν αποτελεί λύση απέναντι στη νέα μνημονιακή συναίνεση, η νεολαία καλείται να σηκώσει το γάντι μπροστά στις νέες προκλήσεις. Διεκδικώντας μάλιστα ρόλο πρωταγωνιστή.

Πηγή : prin