ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ : Η Aληθινή Διέξοδος

Πώς θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από το νέο Μνημόνιο που περνάει από τη Βουλή ο ΣΥΡΙΖΑ με τη στήριξη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ; Υπάρχουν τρεις διαφορετικές απαντήσεις.

Η πρώτη προβάλλεται από τον Αλέξη Τσίπρα και την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με αυτήν, η επιβίωση της κυβέρνησης είναι η εγγύηση ότι οι πιο σκληρές πλευρές του τρίτου Μνημόνιου θα μαλακώσουν γιατί η κυβέρνηση της αριστεράς έχει κοινωνικές ευαισθησίες και θα φέρει βελτιώσεις. Ήδη, λέει αυτή η «θεωρία», οι τράπεζες ανοίγουν, τα μέτρα για τους αγρότες και για τις πρόωρες συντάξεις αναβάλλονται, τα «αναπτυξιακά πακέτα» από την ΕΕ δεν θα αργήσουν και θα μετριάσουν τις υφεσιακές επιπτώσεις στην οικονομία.

Πέντε χρόνια τώρα, κάθε μνημονιακή κυβέρνηση μάς έλεγε ότι αρκεί να κάνουμε υπομονή στα δύσκολα και θα ακολουθήσουν τα καλύτερα. Αποδείχθηκε ξανά και ξανά ότι ο κύκλος είναι φαύλος και ότι αν δεν τον σπάσουμε, οι «βελτιώσεις» δεν έρχονται ποτέ.

Οι ελιγμοί των υπουργών αλλά και της ΝΔ για τους αγρότες δεν μαρτυρούν τίποτε άλλο παρά την ανησυχία τους επειδή και η αγροτιά ψήφισε μαζικά μαζί με την εργατιά το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Η όψιμη συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ πολύ θα ήθελε να διασπάσει τη μεγάλη εργατοαγροτική αντιμνημονιακή πλειοψηφία, αλλά δεν πρέπει να τους κάνουμε τη χάρη.

Αναπάντητο ερώτημα

Μια δεύτερη απάντηση έρχεται από την Αριστερή Πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ που καλεί τον κόσμο του να μείνει και να δώσει τη μάχη μέσα στο κόμμα γιατί έτσι θα φτάσει σε ένα συνέδριο που θα επιβεβαιώσει το αριστερό του πρόγραμμα και θα αναγκάσει την κυβέρνηση να σεβαστεί τις αποφάσεις του.

Αυτή η συλλογιστική αφήνει αναπάντητο το ερώτημα «γιατί η κυβέρνηση δεν σεβάστηκε τις μέχρι τώρα προγραμματικές δεσμεύσεις του κόμματός της»; Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα όπου οι διακηρύξεις των συνεδρίων των προοδευτικών κομμάτων του κοινοβουλευτικού δρόμου μπαίνουν στο ψυγείο από τους ίδιους τους υπουργούς τους. Η άρχουσα τάξη ποτέ δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να φτιάχνει εκβιαστικά διλήμματα και να αχρηστεύει τέτοιες υποσχέσεις. Δεν αρκεί μια αλλαγή ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ, αν και όταν γίνει, για να σπάσει αυτά τα δεσμά.

Γι’ αυτό έχει ξεχωριστή σημασία να βγάλουμε τα απαραίτητα συμπεράσματα εδώ και τώρα και να βαδίσουμε προς την τρίτη εναλλακτική. Τα μνημόνια θα τελειώσουν όταν η εργατική τάξη πάρει τον έλεγχο στα κλειδιά της οικονομίας διαγράφοντας το χρέος, κρατικοποιώντας τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις και σπάζοντας τους ασφυκτικούς θεσμούς της ΕΕ και του ευρώ. Για να ξεφύγουμε από τους εκβιασμούς πρέπει να τσακίσουμε τους εκβιαστές πολιτικά, οικονομικά και οργανωτικά.

Ο δρόμος προς την εργατική διέξοδο ξεκινάει εδώ και τώρα, με την πάλη για να μην περνάνε τα μέτρα ούτε στη Βουλή ούτε πουθενά. Καλούμε τους βουλευτές να τα καταψηφίσουν, καλούμε τους συνδικαλιστές να οργανώσουν τις απεργιακές μάχες για να τα μπλοκάρουμε στην πράξη. Με κάθε τέτοιο βήμα χτίζουμε τη δύναμη που μπορεί να υλοποιήσει χειροπιαστά τη μόνη διέξοδο από την κρίση, την ανατροπή του συστήματος που γεννάει κρίση και φτώχεια.

Δεν είναι ώρα για εσωκομματικές ζυμώσεις, είναι ώρα για ανταρσία και με γιώτα και με ύψιλον.