Ο κύκλος της διαπραγμάτευσης ανάμεσα στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τους εκπροσώπους των δανειστών ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ αποδείχθηκε ότι οδηγεί σε μια ατελείωτη δίνη κρίσης και λιτότητας. Όπως μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά στις κεντρικές σελίδες αυτού του φύλλου, κάθε συμβιβαστική πρόταση του Αλέξη Τσίπρα και του οικονομικού επιτελείου του, το μόνο που έφερε ήταν νέους εκβιασμούς και χειρότερες απαιτήσεις από τους «θεσμούς».
Τώρα έρχεται η στιγμή για ένα μεγάλο και αποφασιστικό ΟΧΙ στα Μνημόνια, παλιά και νέα. Είναι μια σκληρή μάχη, στην οποία το αντίπαλο στρατόπεδο ρίχνει όλες τις δυνάμεις του. Δίπλα στα τελεσίγραφα του Βερολίνου, των Βρυξελλών, της Φρανκφούρτης και της Ουάσινγκτον έρχονται να σταθούν η Νέα Δημοκρατία, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ με τη φόρμουλα της προτροπής στον Αλέξη Τσίπρα να υπογράψει τη συμφωνία που απαιτούν οι δανειστές, γιατί το κόστος μιας ρήξης θα είναι χειρότερο. Μια «εθνική συνεννόηση», λένε όλοι αυτοί, μπορεί να βοηθήσει να ξεπεραστούν οι δυσκολίες ακόμη και μιας επώδυνης συμφωνίας, αφού η ρήξη κοστίζει πιο ακριβά.
Δεν “τα φάγαμε μαζί”
Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν «τα φάγαμε μαζί», δεν μας χτυπάει το κόστος όλους με τον ίδιο τρόπο. Η εργατική τάξη πλήρωσε ήδη πολύ ακριβά τις προηγούμενες συμφωνίες -τα Μνημόνια- που υπέγραψαν όλοι αυτοί. Και θα πλήρωνε ακόμη πιο ακριβά αν δεν έβγαινε μαζικά στους αγώνες που αντιστάθηκαν στη λεηλασία και γκρέμισαν τις κυβερνήσεις τους. Αντίθετα, οι πλούσιοι φίλοι τους όχι μόνο κράτησαν τον έλεγχο των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά συμμετέχουν και στο πάρτι των ιδιωτικοποιήσεων σε όλους τους τομείς.
Απέναντι στην απάτη της «εθνικής συνεννόησης» των εκβιαστών, είναι η ώρα να αντιτάξουμε την εργατική εναλλακτική. Το ΟΧΙ στη νέα συμφωνία-Μνημόνιο είναι η απαραίτητη άμεση απάντηση που πρέπει να συνδυαστεί με μέτρα που στερούν από το αντίπαλο στρατόπεδο τη δυνατότητα να εκβιάζει. Η μονομερής άρνηση πληρωμής και η οριστική διαγραφή του χρέους μεταφέρει την κρίση στην ΕΚΤ και τους τραπεζίτες. Η ρήξη με το ευρώ και η κρατικοποίηση όλου του τραπεζικού συστήματος αφαιρούν από τους κερδοσκόπους τα περιθώρια για φυγή κεφαλαίων. Η επιβολή εργατικού ελέγχου στα κλειδιά της οικονομίας εξασφαλίζει ότι οι πόροι που σπαταλούνταν για τοκοχρεολύσια μπορούν να πάνε για τις ανάγκες των πολλών, για δουλειές, Παιδεία, Υγεία.
Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα παπαγαλάκια των εκβιαστών λένε ότι «δεν γίνονται όλα αυτά» και ότι «η πλειοψηφία θέλει ευρωπαϊκή λύση». Αλλά και αυτό το τροπάριο τελειώνει. Πριν από μερικούς μήνες, οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προτιμάει το ευρώ από τη ρήξη. Τώρα, ακόμη και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η επιλογή γέρνει προς τη ρήξη.
Η στροφή προς τα αριστερά συνεχίζεται και ριζοσπαστικοποιείται. Τώρα είναι η στιγμή για να τη συσπειρώσουμε και να τη συγκροτήσουμε σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σωματείο, σε κάθε γειτονιά. Να χτίσουμε παντού κάστρα αντίστασης στη νέα συμφωνία, να μην περάσουν πουθενά οι περικοπές και οι ιδιωτικοποιήσεις, να αρχίσουμε να παίρνουμε πίσω όλα όσα μας λεηλάτησαν. Σε αυτές τις μάχες θα κριθεί κάθε δύναμη της Αριστεράς.
Πηγή : ergatiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου