Η κυβέρνηση δηλώνει επισήμως ότι καλύπτεται από τα ευρήματα του συνόλου των δημοσκοπήσεων που φανερώνουν ότι η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών επιθυμεί το κλείσιμο συμφωνίας, ακόμη και ως απόρροια σειράς υποχωρήσεων από την ελληνική πλευρά. (in.gr, 12/5)
Ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει με κάθε τρόπο ότι είναι ο αρχιτέκτονας των συμβιβασμών που οδηγούν την κυβέρνηση σε σύγκρουση με τις προσδοκίες του κόσμου που πάλεψε και παλεύει τα μνημόνια και έδωσε την εκλογική νίκη στην Αριστερά. Με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού έγινε η κοινή δήλωση με τον πρόεδρο της Κομισιόν της ΕΕ, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, η οποία άνοιξε τον νέο κύκλο υποχωρήσεων.
Η κυβέρνηση πλήρωσε τα 750 εκατομμύρια στο ΔΝΤ και σαν αντάλλαγμα πήρε νέες πιέσεις από ΕΕ - ΔΝΤ για να ξεχάσει και τα υπολείμματα των «κόκκινων γραμμών» που έχουν απομείνει. Το μέχρι πού θα φτάσει αυτός ο κατήφορος είναι ακόμη ανοιχτό. Εκτός από την οικονομική πολιτική, όμως, υπάρχει ένας άλλος τομέας που δείχνει ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ικανός να πέφτει στο επίπεδο ενός Καμμένου. Είναι η εξωτερική πολιτική.Πρόκληση
Η συνάντηση που έγινε στην Κύπρο ανάμεσα στους ηγέτες των κυβερνήσεων της Αθήνας και της Λευκωσίας με τον Αιγύπτιο στρατάρχη Σίσι, κατέληξε με τους τρεις να δίνουν τα χέρια. Είναι πρόκληση να βλέπουμε τον ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ να σφίγγει το χέρι που οργάνωσε το στρατιωτικό πραξικόπημα στο Κάιρο. Το αίμα αγωνιστών της Αριστεράς που δολοφονήθηκαν από τις δυνάμεις καταστολής του Σίσι είναι νωπό.
Αλλά η πρόκληση γίνεται μεγαλύτερη αν πάρουμε υπόψη το περιεχόμενο της συμφωνίας. Σύμφωνα με δηλώσεις του Καμμένου, η ελληνική αεροπορία θα συμμετέχει σε κοινές ασκήσεις με την αιγυπτιακή τον Ιούνη, «γιατί τέτοιου είδους συνεργασίες θα οδηγήσουν στη δημιουργία μιας ασφαλούς περιοχής που ξεκινά από την Αίγυπτο, μια χώρα που αντιστέκεται στον ισλαμικό φονταμενταλισμό, και από το Ισραήλ». Το τι είδους ασφάλεια υπηρετούν ο Σίσι και ο Νετανιάχου το ξέρουν καλά οι Παλαιστίνιοι. Αλίμονο αν μπει και η ελληνική αριστερά σε αυτήν την υπηρεσία.
Οι αγώνες που ξεδιπλώνονται ενάντια σε ένα νέο Μνημόνιο είναι η πραγματική ελπίδα ενάντια σε ένα τέτοιο κατάντημα. Οι απεργοί που έκλεισαν τα λιμάνια την περασμένη Πέμπτη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, οι νοσοκομειακοί που απεργούν την επόμενη Τετάρτη, οι εργάτες των ΕΛΠΕ που παλεύουν ενάντια στα εγκλήματα των Λάτσηδων, οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ που δείχνουν ότι οι αγώνες μπορούν να νικάνε, όλοι αυτοί χτίζουν βήμα-βήμα τη δύναμη που μπορεί να σταματήσει τους συμβιβασμούς με τους Γιουνκέρ και τους Σίσι. Στο πλευρό τους βρίσκεται η θέση του καθένα και της καθεμιάς που θέλει να κρατήσει τις ελπίδες της Αριστεράς και του κόσμου της δουλειάς ζωντανές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου