Τελεσίγραφο Ταπείνωσης: Μόνη Απάντηση Το Τρίπτυχο «Διαγραφή Χρέους - Σοσιαλιστικά Μέτρα - Πανευρωπαϊκό Κάλεσμα Αγώνα»

Ανακοίνωση της Κομμουνιστικής Τάσης του ΣΥΡΙΖΑ - 16/2/2015

Οι αυταπάτες για τα αποτελέσματα που μπορεί να δώσει η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές κατέρρευσαν για μια ακόμα φορά σήμερα στο «Eurogroup». Το τελεσίγραφο που έστειλαν με μια φωνή οι καπιταλιστές «εταίροι» της Ευρωζώνης προς τη νέα κυβέρνηση και τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού που την υποστηρίζει, ήταν ξανά προκλητικό: «Έχετε λίγα 24ωρα για να ακυρώσετε το αποτέλεσμα των εκλογών, να σκίσετε τις προγραμματικές δηλώσεις που ψήφισε η νέα Βουλή και να ζητήστε παράταση της άγρια λιτότητας, εφαρμόζοντας το Μνημόνιο, αλλά και όλα τα πρόσθετα μέτρα περικοπών που επιβάλει!».

Το νέο αυτό τελεσίγραφο δείχνει γυμνή την ταξική και πολιτική φύση της Ευρωζώνης και της ΕΕ, την φύση του ίδιου του καπιταλισμού. Η άγρια λιτότητα δεν είναι ένας «λάθος δρόμος», αλλά ο μοναδικός τρόπος ύπαρξης του καπιταλισμού στην εποχή της βαθιάς κρίσης και χρεοκοπίας του. Με την κοινή στάση τους σήμερα στο «Eurogroup», oι αστικές κυβερνήσεις του Βορά και του Νότου απέδειξαν, όχι απλά ότι δεν μπορούν να ανεχτούν την ανατροπή της άγριας λιτότητας από μια αριστερή κυβέρνηση, αλλά ότι δεν μπορούν να της επιτρέψουν ούτε μια ανεπαίσθητη χαλάρωση αυτής της πολιτικής, από φόβο για την εξάπλωση του πολιτικού της παραδείγματος που θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό και να ριζοσπαστικοποιήσει τους ευρωπαίους εργαζόμενους. Με δεδομένη πλέον αυτή την ξεκάθαρη και αδιαμφισβήτητη, απόλυτα αντιδραστική στάση των κυβερνητικών εκπροσώπων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, ουσιαστικά περιθώρια για διαπραγμάτευση δεν υπάρχουν.

Η κυβέρνηση, εντελώς απαράδεκτα όπως έχουμε τονίσει σε προηγούμενα άρθρα και ανακοινώσεις μας, έκανε απανωτές υποχωρήσεις, δείχνοντας πραγματική διάθεση να διαπραγματευθεί. «Ξέχασε» τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. «Πάγωσε» την κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι συζητά ορισμένες ιδιωτικοποιήσεις. Άφησε τις τράπεζες υπό τον έλεγχο των σκανδαλωδώς ευνοημένων μεγαλομετόχων τους. Αποδέχθηκε τη λογική της δέσμευσης πάνω σε συγκεκριμένους στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων, κάτι που ουσιαστικά αποτελεί αποδοχή της λογικής της διαρκούς λιτότητας στο βωμό της εξυπηρέτησης του χρέους. Έφθασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι συμφωνεί με το 70% του Μνημονίου. Ακόμα και σήμερα το βράδυ ο υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι ήταν έτοιμος να υπογράψει μια συμφωνία που ουσιαστικά θα παρέτεινε το Μνημόνιο, με αντάλλαγμα μια ανοχή σε επείγοντα μέτρα καταπολέμησης της «ανθρωπιστικής κρίσης»…

Αυτές οι υποχωρήσεις το μόνο που πρακτικά καταφέρνουν είναι να συγχύσουν τον λαό και να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του στη νέα κυβέρνηση. Δεν συγκίνησαν στο ελάχιστο τους εκβιαστές εκπροσώπους του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, που τις αξιοποίησαν για να επιτύχουν ακόμα περισσότερες. Έτσι ενώ μέχρι πριν λίγες ώρες οι «εταίροι» φέρονταν να υπερασπίζουν ένα κείμενο – συμφωνίας που έδινε ανοχή σε μέτρα που βρίσκονταν στις προγραμματικές δηλώσεις της ελληνικής κυβέρνησης, τελικά επέμειναν σε ένα κείμενο που συνιστά ανοικτή ταπείνωση και που η κυβέρνηση – φυσικά απόλυτα σωστά – δεν διανοήθηκε να συζητήσει.

Στην αποψινή του συνέντευξη Τύπου ο υπουργός Οικονομικών διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση θα συνεχίζει να προσπαθεί για μια συμφωνία, υπονοώντας σαφώς ότι αν έρθει ένα κείμενο συμφωνίας που θα προβλέπει την παράταση του Μνημονίου, αλλά θα ανέχεται ένα μικρό έστω μέρος από το προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, η κυβέρνηση θα το υπογράψει. Όμως αυτό, πέρα από αντίθετο με τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης και τα αισθήματα του λαού που τις τελευταίες μέρες κατακλύζει τις πλατείες φωνάζοντας «Ούτε βήμα πίσω!», είναι πλέον και εντελώς ανεδαφικό. Οι «εταίροι» δεν είναι ικανοποιημένοι με τίποτα λιγότερο από την ταπείνωση της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ και του λαού.

Οι επόμενες ώρες και μέρες αναμένονται θυελλώδεις. Την Τετάρτη η ΕΚΤ θα κληθεί να αποφασίσει αν οι ελληνικές τράπεζες θα συνεχίζουν να έχουν «ρευστότητα». Χωρίς συμφωνία πάνω σε ένα πρόγραμμα λιτότητας που θα διασφαλίζει την κανονική εξυπηρέτηση του χρέους, δεν φαίνεται το πως θα μπορούσε η ΕΚΤ να συνεχίσει τη χορήγηση «ρευστότητας». Έτσι το φάσμα της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ επιστρέφει στο προσκήνιο, αποδεικνύοντας ότι δεν ήταν «μπλόφα», αλλά μια πραγματική προοπτική, που μπορεί να επιβληθεί στη χώρα τις επόμενες βδομάδες, ουσιαστικά σαν πολιτικό αντίποινο για την εκλογή μιας αριστερής κυβέρνησης. Αν η κυβέρνηση μείνει, όπως οφείλει, ανυπόταχτη, οι ευρωπαίοι καπιταλιστές με το «Grexit» προσδοκούν να παραδειγματίσουν τους υπόλοιπους ευρωπαίους εργαζόμενους, κάνοντας μια επίδειξη πυγμής ενάντια σε όποια πολιτική δύναμη απειλεί να ανατρέψει τις κυρίαρχες πολιτικές τους επιλογές.

Τούτες τις ώρες, η ανησυχία της ελληνικής άρχουσας τάξης μπροστά στο ενδεχόμενο οριστικοποίησης της ρήξης κυβέρνησης και «εταίρων» είναι έκδηλη. Η έξοδος από το ευρώ έχει κάθε λόγο να τρομάζει τους Έλληνες αστούς. Η διεθνής τους θέση θα υποβιβαστεί απότομα και η εγχώρια εξουσία τους αναμένεται να κλονιστεί από το κοινωνικό σοκ που θα προκαλέσει μια επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Το εθνικό νόμισμα αντίθετα, δεν τρομάζει πλέον τους εργαζόμενους και γενικότερα τις μάζες των εξαθλιωμένων από την κρίση και την άγρια λιτότητα, με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ που διακηρύσσουν ότι θέλουν να εκπροσωπήσουν αυθεντικά τα συμφέροντά τους, θα εφαρμόσουν στην εξουσία το κατάλληλο πρόγραμμα - ασπίδα για το βιοτικό τους επίπεδο.

Οι κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούμε ότι το πρόγραμμα αυτό πρέπει να θεμελιώνεται πάνω στο ακόλουθο βασικό τρίπτυχο:

- Διαγραφή του χρέους τώρα! Μόνο έτσι θα αφαιρέσουμε από τους πιστωτές κάθε βάση εκβιασμού και επικυριαρχίας στη χώρα.

- Σοσιαλιστικά μέτρα για να σωθεί ο λαός από τη φτώχεια και την ανεργία. Κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και του συνόλου των μεγάλων επιχειρήσεων της χώρας, με εργατικό έλεγχο και διαχείριση. Δημοκρατικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες.

- Διαρκές κάλεσμα προς τους ευρωπαίους εργαζόμενους για έμπρακτη αλληλεγγύη στην Ελλάδα και συγκεκριμένες πολιτικές πρωτοβουλίες για τη δημιουργία ενός ενιαίου μετώπου πανευρωπαϊκής πάλης ενάντια στη λιτότητα και τον καπιταλισμό, για τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης!