Ατόπημα η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ! Μην πετάτε την ιστορική ευκαιρία! Σοσιαλιστική συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ!

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΣΗ του ΣΥΡΙΖΑ

Η χθεσινή μεγάλη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, η μικρή αλλά διακριτή ενίσχυση του ΚΚΕ και η ταυτόχρονη συντριβή των αστικών κομμάτων, συνιστούν μια ιστορική ευκαιρία, αλλά και μια σαφή πολιτική εντολή από την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα για το σχηματισμό μιας αριστερής αυτοδύναμης κυβέρνησης. Μετά από δεκαετίες διωγμών, κατατρεγμών και πολιτικής περιθωριοποίησης, το ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα μπορεί να κυβερνήσει με μια εκλογική δύναμη 42% και με άνετη πλειοψηφία 164 εδρών στη Βουλή! 

Όμως δυστυχώς, οι ηγεσίες της Αριστεράς με βασική υπεύθυνη την ηγεσία του ΚΚΕ, αλλά και με την ανοχή της πρόθυμης για συμμαχία με αστικά κόμματα ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, «πετούν» αυτή τη μοναδική ιστορική ευκαιρία και έτσι, αντικειμενικά και ανεξάρτητα από τις όποιες «αγαθές» προθέσεις τους, προδίδουν την ξεκάθαρη χτεσινή λαϊκή εντολή για βαθιές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές στη χώρα.

Η διαφαινόμενη κυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ είναι ένα σοβαρό πολιτικό ατόπημα και θα αποδειχθεί στην πράξη τραγικά επιζήμια για τον εργαζόμενο λαό. Οι ΑΝΕΛ είναι ένα δεξιό αστικό κόμμα. Έχουν ένα βαθιά αντιδραστικό, αντεργατικό πολιτικό πρόγραμμα σε όλα τα βασικά πεδία, όπως η οικονομία, το κράτος, η εκπαίδευση, η εξωτερική πολιτική κλπ. Η «αντιμνημονιακή» ρητορική τους είναι μια δημαγωγική μάσκα για το καμουφλάρισμα αυτού του προγράμματος. Το πόσο αντιμνημονιακό είναι αυτό το αστικό κόμμα, αποδείχθηκε με την ανύπαρκτη αντοχή που επέδειξε κατά την διαδικασία ψήφισης μνημονιακών νόμων στη Βουλή, αλλά και όταν τελικά τέθηκε το ζήτημα της πτώσης της κυβέρνησης στην πρόσφατη προεδρική εκλογή. Η κοινοβουλευτική ομάδα των ΑΝΕΛ, γεμάτη αστούς αριβίστες και καριερίστες, φυλλορρόησε αποφασιστικά προς το κυβερνητικό στρατόπεδο.

Οι επιπτώσεις μιας κυβερνητικής συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ θα είναι πολιτικά οδυνηρές. Με τις διάφορες «κόκκινες γραμμές» τους ενάντια σε κάθε προγραμματική θέση του ΣΥΡΙΖΑ που στρέφεται ενάντια στα θεμελιώδη συμφέροντα της ελληνικής άρχουσας τάξης, θα λειτουργήσουν σαν ο ανοικτός πράκτορας του κεφαλαίου μέσα σε μια κυβέρνηση με «κορμό» τον ΣΥΡΙΖΑ. Πάνω στην πρώτη κιόλας δοκιμασία σοβαρών πιέσεων από την τρόικα και το ελληνικό κεφάλαιο προς τη νέα κυβέρνηση για να υποχωρήσει από ριζοσπαστικά μέτρα, ο αστικός συρφετός των ΑΝΕΛ θα σκορπίσει και θα επαναφέρει, όπως ήδη καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο έχει κάνει το κόμμα του Πάνου Καμμένου, το ζήτημα κυβερνήσεων «εθνική ενότητας», ενότητας δηλαδή και με τα υπόλοιπα κόμματα του κεφαλαίου. Αν μάλιστα στη ΝΔ υπάρξει αλλαγή φρουράς στην ηγεσία πιθανά με μια «Καραμανλική» προσωπικότητα, μια σειρά βουλευτών και στελεχών των ΑΝΕΛ θα αρχίσουν να επιστρέφουν πίσω στην πολιτική τους «μήτρα», τον παραδοσιακό κομματικό χώρο του κεφαλαίου στη χώρα.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνειδητοποιήσει όλους αυτούς του κινδύνους και αντί για τους ΑΝΕΛ, να κάνει τώρα μια συντροφική «επίθεση ενότητας» στο ΚΚΕ, επιδιώκοντας προγραμματική συμφωνία για το σχηματισμό μιας σταθερής και άνετης σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία αριστερής συγκυβέρνησης. Θα πρέπει επειγόντως να κάνει αυτό που θα έπρεπε να έχει κάνει από καιρό, να συμπληρώσει δηλαδή το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» με αντικαπιταλιστικά και σοσιαλιστικά μέτρα, όπως αυτά που υπάρχουν μέσα στο πρόγραμμα του ΚΚΕ.

Τώρα πια δεν υπάρχουν δικαιολογίες και άλλοθι για το άκαιρο και ανέφικτο του «στρατηγικού σκοπού». Τώρα με 164 βουλευτές μπορούν να περάσουν στο κοινοβούλιο μέτρα που μαζί με τα Μνημόνια θα αρχίζουν να «ξηλώνουν» και τον καπιταλισμό, όπως είναι οι κοινωνικοποιήσεις των βασικών μοχλών της οικονομίας και το ξερίζωμα του διεφθαρμένου και αυταρχικού αστικού κρατικού μηχανισμού. Ταυτόχρονα η αριστερή ενότητα του 42%, που στις πόλεις ξεπερνά ακόμα και το 50%, μπορεί να κινητοποιήσει με ενθουσιασμό το λαό για να εγγυηθεί την εφαρμογή ενός γνήσιου σοσιαλιστικού προγράμματος.

Από την πλευρά της, η ηγεσία του ΚΚΕ πρέπει επειγόντως να υιοθετήσει μια γνήσια λενινιστική στάση πάνω στο ζήτημα του σχηματισμού κυβέρνησης, ικανή να συνδέει τον κομμουνισμό με τις μάζες και όχι να τον περιθωριοποιεί. Αυτή η τακτική είναι η έκκληση στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να συμπληρώσει τις φιλεργατικές της δεσμεύσεις με βασικά αντικαπιταλιστικά – σοσιαλιστικά μέτρα. Πάνω στη βάση αυτών των όρων θα πρέπει να δηλώσει διατεθειμένη έστω για την παροχή μιας «ψήφου ανοχής» σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, φέρνοντας την ηγεσία του προ των πολιτικών της ευθυνών και ξεσκεπάζοντας την ύπαρξη μιας καθαρής τάσης για ταξικό συμβιβασμό με το κεφάλαιο που δυστυχώς υπάρχει στον πυρήνα της.

Με την εκ των προτέρων άρνηση «κάθε συνεργασίας» αντίθετα, η ηγεσία του ΚΚΕ δίνει το αναγκαίο πολιτικό άλλοθι στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για κλιμάκωση της δεξιάς της πορείας. Όχι μόνο δεν την «ξεσκεπάζει» στα μάτια του εργαζόμενου λαού, αλλά συγχύζει ένα μεγάλο μέρος του, κάνοντάς το να πιστεύει ότι η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ «είναι μονόδρομος», ενώ αυτή η επιλογή είναι ολέθρια. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι όλοι οι πολιτικοί και ιδεολογικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης, από χθες το βράδυ εκφράζουν έκδηλη ανακούφιση για το γεγονός της πεισματικής άρνησης της ηγεσίας του ΚΚΕ για κάθε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ υιοθετήσει τελικά την έκκληση για μια ριζοσπαστική – σοσιαλιστική συνεργασία με το ΚΚΕ και η ηγεσία του δεύτερου συνεχίσει να αρνείται να δώσει ακόμα και μια «ψήφο ανοχής», τότε θα πρέπει το κόμμα μας να οδηγήσει τα πράγματα σε νέες εκλογές καλώντας ανοικτά τους εργαζόμενους να ενισχύσουν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ δίνοντάς του αυτοδυναμία. Οι νέες εκλογές συνιστούν «κόστος» και «ανωμαλία» μόνο για την αστική τάξη και καθόλου για το λαό, καθώς η αυτοδύναμη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι το βέβαιο ενδεχόμενο. Είναι καλύτερο να δώσουμε μια ακόμα εκλογική μάχη για να έχουμε τα χέρια μας λυμένα για την εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, παρά να μας δέσει τα χέρια ο αστός, φίλος των εφοπλιστών Καμένος και το δεξιό κόμμα του!

Η Κομμουνιστική Τάση του ΣΥΡΙΖΑ καλεί την ηγεσία να μην προχωρήσει τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ και κάνει ύστατη έκκληση σε αυτήν, αλλά και στην ηγεσία του ΚΚΕ να συναισθανθούν το μέγεθος των ιστορικών τους ευθυνών και να συγκροτήσουν τώρα μια αυτοδύναμη σοσιαλιστική κυβερνητική συμμαχία. Οι δυνάμεις της «Αριστερής Πλατφόρμας», της κύριας τάσης της αριστεράς του κόμματος, δεν πρέπει να δεχθούν τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ και να συμπορευθούν με την Τάση μας και όλη την αριστερή βάση του κόμματος, στην υπεράσπιση της μοναδικής πολιτικά και ταξικά σωστής επιλογής, δηλαδή της επιδίωξης μιας σοσιαλιστικής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ.