Η Πρωτοχρονιά του 1959 αποτελεί αναμφίβολα την πιο σημαντική ημερομηνία στην ιστορία του λαού της Κούβας. Εκείνη τη μέρα, μετά από δύο χρόνια ένοπλου αγώνα κατά του δικτατορικού καθεστώτος του Φλουχένσιο Μπατίστα, οι αντάρτες εισέρχονταν νικητές στη μεγάλη πόλη Σάντα Κλάρα, ανοίγοντας τον δρόμο για την Αβάνα, την πρωτεύουσα της χώρας, όπου ο λαός πανηγύριζε τη νίκη του, ενώ ο δικτάτορας ήδη από την προηγούμενη είχε διαφύγει στις ΗΠΑ.
Ο ένοπλος αγώνας κατά της δικτατορίας είχε αρχίσει στις 2 Δεκεμβρίου 1956, όταν 82 αγωνιστές, μέλη του Κινήματος 26ης Ιουλίου, ερχόμενοι από το Μεξικό με το πλοίο «Γκράνμα», αποβιβάστηκαν στην παραλία του Νίκερο, ενός μικρού χωριού στους πρόποδες της Σιέρα Μαέστρα, της μεγαλύτερης οροσειράς του νησιού. Το Κίνημα 26ης Ιουλίου είχε συγκροτηθεί στο Μεξικό, σε ανάμνηση της απόπειρας νέων αγωνιστών, στις 26 Ιουλίου 1953, να προκαλέσουν έκρηξη μαζικής λαϊκής αντιδικτατορικής εξέγερσης, με την κατάληψη των στρατώνων Μονκάδα. Μετά την αποτυχημένη αυτή απόπειρα οι νέοι αυτοί συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν, ενώ μετά την αποφυλάκισή τους κάποιοι απ” αυτούς διέφυγαν στο Μεξικό. Επικεφαλής τους ήταν ο νεαρός δικηγόρος Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος ανέλαβε και επικεφαλής του ένοπλου αγώνα.
Καθώς, αμέσως μετά την απόβασή τους στην Κούβα δέχτηκαν επίθεση και αποδεκατίστηκαν, από τους 82 επιβάτες του «Γκράνμα» επέζησαν μόνο οι 12, που εντούτοις επέμειναν στην απόφασή τους να πολεμήσουν για την ανατροπή της δικτατορίας και έτσι να προκαλέσουν παλλαϊκή εξέγερση. Ανάμεσά τους ήταν ο Φιντέλ Κάστρο και ο αδελφός του, Ραούλ, ο Καμίλο Σινφουέγος, ο Χουάν Αλμέιδα και ο αργεντίνος γιατρός Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.
Παρά το δύσκολο ξεκίνημα και τις όποιες αντιξοότητες στη συνέχεια, η ένοπλη δράση στα βουνά και τις ζούγκλες της Σιέρα Μαέστρα πολύ σύντομα πήρε μαζικό χαρακτήρα, με την προσέλευση στις γραμμές του αντάρτικου χιλιάδων νέων εργατών, αγροτών και σπουδαστών, ενώ ταυτόχρονα ξεσπούσαν όλο και πιο συχνά και όλο και πιο μαζικές και δυναμικές λαϊκές κινητοποιήσεις, απεργίες και διαδηλώσεις από μια μέχρι την άλλη άκρη του μεγάλου νησιού της Καραϊβικής.
Έχοντας να αντιμετωπίσουν όχι μόνο τον στρατό του δικτάτορα αλλά και τις επιφυλάξεις του Κ.Κ. Κούβας, που χαρακτήριζε τυχοδιωκτικό τον ένοπλο αγώνα, οι αγωνιστές του Κινήματος 26ης Ιουλίου κατόρθωσαν να νικήσουν, στηριγμένοι σ” αυτόν ακριβώς τον συνδυασμό ένοπλης δράσης και μαζικών κινημάτων.
Αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση της χώρας, πολύ σύντομα θα υποχρεωθούν να έρθουν σε ρήξη με την αστική τάξη και με τις ΗΠΑ, καθώς οι όποιες στοιχειώδεις μεταρρυθμίσεις επιχειρήθηκαν συνάντησαν την εχθρότητα τόσο του κουβανικού κεφαλαίου όσο και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Αποκορύφωμα της αντίδρασης κεφαλαίου και ιμπεριαλιστών απέναντι στο νέο κουβανικό καθεστώς αποτέλεσε η απόβαση ένοπλων αντεπαναστατών στον Κόλπο των Χοίρων, τον Απρίλιο 1961, που αντιμετωπίστηκε με επιτυχία από τον κουβανικό στρατό και τον ένοπλο λαό. Λίγες μέρες αργότερα, στις 16 Απριλίου, κατά την κηδεία των θυμάτων της εισβολής, ο Φιντέλ Κάστρο θα εξαγγείλει την πλήρη ρήξη με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και τον σοσιαλιστικό προσανατολισμό της Κουβανικής Επανάστασης.
Πηγή : Εκδοχή
Για την 56η επέτειο της νίκης της Επανάστασης στην Κούβα, που γιορτάζεται αυτές τις μέρες, μήνυμα απέστειλε η ΚΕ του ΚΚΕ στην ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας. Σε αυτό σημειώνεται:
«Αγαπητοί σύντροφοι,
Χαιρετίζουμε την 56η επέτειο της νίκης της Επανάστασης στην Κούβα, στην πρώτη αμερικανική χώρα όπου πραγματοποιήθηκε η σοσιαλιστική επανάσταση.
Μοιραζόμαστε τη χαρά των εργατών, όλου του λαού της Κούβας, για την επιστροφή στην πατρίδα και των τελευταίων από τους 5 Κουβανούς πατριώτες που παρέμειναν άδικα φυλακισμένοι 16 χρόνια στις ΗΠΑ.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για την άρση του εγκληματικού αποκλεισμού, την κατάργηση της Κοινής Θέσης της ΕΕ, την απόκρουση κάθε υπονομευτικής προσπάθειας.
Αγαπητοί σύντροφοι, παρά τις αντίξοες συνθήκες, τον αποκλεισμό, την ένοπλη επέμβαση και τις συνεχείς συνωμοσίες του ιμπεριαλισμού, με τη βοήθεια της ΕΣΣΔ και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών και τη δραστήρια διεθνιστική αλληλεγγύη των λαών η επανάσταση επικράτησε. Και στην Κούβα σε σύντομο χρονικό διάστημα ο σοσιαλισμός απέδειξε την ανωτερότητά του προσφέροντας κατακτήσεις που αποτελούν ακόμη και σήμερα άπιαστο όνειρο για τους εργαζόμενους στον καπιταλιστικό κόσμο. Ο αγώνας της εργατικής τάξης της Κούβας για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας που δε στηρίζεται στην εκμετάλλευση και το κέρδος ανέδειξε ένα νέο σύστημα αξιών, τις αξίες του διεθνισμού, της ανιδιοτελούς αλληλεγγύης και προσφοράς, όπλιζε με δύναμη το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης των λαών για την Κούβα, αποδυνάμωνε τις ντόπιες και ξένες δυνάμεις της αντεπανάστασης.
Το Κόμμα μας στάθηκε πάντα στο πλευρό του λαού της Κούβας. Στήριξε και στηρίζει το κίνημα αλληλεγγύης. Αντιπαρατίθεται με τις προπαγανδιστικές επιθέσεις των φιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, των δυνάμεων του οπορτουνισμού που εχθρεύονται το σοσιαλισμό και γι' αυτό υιοθετούν τις ιμπεριαλιστικές προφάσεις περί "ανθρωπίνων δικαιωμάτων".
Εκτιμούμε τις μακρόχρονες ειλικρινείς διμερείς σχέσεις συνεργασίας, φιλίας και αλληλεγγύης μεταξύ των κομμάτων μας και θέλησή μας είναι να τις αναπτύξουμε ακόμα περισσότερο, δυναμώνοντας την κοινή μας δράση στο διεθνές κομμουνιστικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, τον συντροφικό διάλογο για τις διεθνείς εξελίξεις, τα καθήκοντα του επαναστατικού κινήματος, τα ζητήματα θεωρίας και πρακτικής της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς
Η ΚΕ του ΚΚΕ».
Πηγή : 902
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου