ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ : Με Aφορμή Mια Aνακοίνωση Tης ΚΣΕ Tης ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ανήμερα τα Χριστούγεννα στο site της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναρτήθηκε απόφαση της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής της με ημερομηνία 23- 12- 2014 όπου, ανάμεσα σε άλλα, αναφέρεται:

«4. Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ εκτιμά σαν θετική την ανταπόκριση του επιστημονικού συλλόγου «Γ. Κορδάτος». Σεβόμενη τον αυτοτελή και ιδιαίτερο χαρακτήρα του ως επιστημονικού συλλόγου προτείνει την ενεργότερη συμμετοχή μελών του στην πολιτική και εκλογική συνεργασία. Με την ΟΚΔΕ και το ΚΚΕ (μ-λ) διαπιστώθηκε η αδυναμία συμφωνίας στην πλευρά της πολιτικής και εκλογικής συνεργασίας αλλά και η δυνατότητα αναβαθμισμένης κοινής δράσης στο μαζικό κίνημα και σε πολιτικά μέτωπα. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα επανέλθει μετά τις πιθανές εκλογές προωθώντας το διάλογο και με αυτές τις δυνάμεις. Η ΚΣΕ αποφάσισε να απευθυνθεί και στον «Εργατικό Αγώνα». Καλεί, επίσης, σε εντατική προώθηση των ιδιαίτερων πρωτοβουλιών στη βάση από τις Τοπικές και Κλαδικές Επιτροπές». (Η υπογράμμιση δική μας- Ε.Α.)

Ο ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ δεν θα είχε κανένα λόγο να τοποθετηθεί σε μια ανακοίνωση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στα ζητήματα που αυτή θέτει. Από την στιγμή όμως που γίνεται δημόσια αναφορά σ’ αυτόν οφείλει να το κάνει λαμβάνοντας υπόψη τα παρακάτω δεδομένα:

• 
  
• Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μια σειρά άλλες οργανώσεις και σύλλογοι της λεγόμενης Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς ή της Αριστεράς με κομμουνιστικές αναφορές, στο όνομα μιας μετωπικής πολιτικής, ετοιμάζονται αυτό το διάστημα για κοινή εκλογική κάθοδο υπό την πίεση του γεγονότος ότι ενδέχεται να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές- κάτι που είναι και το πιο πιθανό.
• Ο ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ θεωρεί αντικειμενικά αναγκαία τη συγκρότηση ενός Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μέτωπο που θα ανοίγει το δρόμο στο σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας- όπως στο γενικό του περίγραμμα προσδιορίστηκε από το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ.
• Αυτό το μέτωπο με τον προαναφερόμενο χαρακτήρα είναι συμμαχία διαφορετικών κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων με διαφορετικές ταξικές αναφορές και φυσικά κάτι πιο ευρύτερο, πιο βαθύτερο και πιο ουσιαστικό από οποιαδήποτε εκλογική σύμπραξη, πόσο μάλλον από μια σύμπραξη που προκύπτει υπό την πίεση των εκλογικών αναγκών της μίας ή της άλλης δύναμης.
• Για τη συγκρότηση αυτού του Μετώπου δεν αρκούν- και πολλές φορές δεν ενδείκνυνται- οι εκλογικές συμπράξεις ούτε ένα πλαίσιο γενικά σωστών αιτημάτων ιδιαίτερα μάλιστα όταν το όλον αυτής της πολιτικής πλατφόρμας έχει ως σημείο αναφοράς του την εργατική τάξη αλλά αποσιωπεί ή παραβλέπει ή μεταθέτει στο απροσδιόριστο μέλλον το κύριο και το βασικό: Την αυτοτελή πολιτική εκπροσώπηση της εργατικής τάξης, το ζήτημα δηλαδή του μαρξιστικού- λενινιστικού κόμματος. Αν υπάρχουν δυνάμεις που θεωρούν πως αυτό το θεμελιώδες ζήτημα λύνεται με τους όρους των αρχών του περασμένου αιώνα- ότι επιστρέψαμε δηλαδή στην εποχή των μαρξιστικών, των σοσιαλιστικών, των κομμουνιστικών ομίλων κι ότι αυτό τον δρόμο θα πορευτούμε- ο ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ οφείλει να ξεκαθαρίσει ότι διαφωνεί κατηγορηματικά με τέτοιες λογικές και στη θεωρία και στην πράξη.

Η ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ - ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ από την ιδρυτική της διακήρυξη έχει ξεκαθαρίσει ότι: «Το Αντιιμπεριαλιστικό- Αντιμονοπωλιακό- Δημοκρατικό Μέτωπο προϋποθέτει την ύπαρξη μαρξιστικού- λενινιστικού κόμματος και τον καθοδηγητικό του ρόλο που θα κατακτιέται συνεχώς και θα αναγνωρίζεται από τις λαϊκές μάζες. Οτιδήποτε, έξω από αυτή τη λογική δεν ανταποκρίνεται στα άμεσα και μακροπρόθεσμα συμφέροντα της εργατικής τάξης, είναι έξω από την θεωρία και την πολιτική πρακτική των κομμουνιστών, δεν συνάδει με την ιστορική εμπειρία του επαναστατικού κινήματος στη χώρα μας και γενικότερα. Η άποψη που θέλει την προώθηση αριστερών, αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών μετώπων και παραβλέπει, ως πρωτεύον, το ζήτημα του εργατικού κόμματος γιατί- με δεδομένη τη στάση και την πορεία του ΚΚΕ- είναι η πιο δύσκολη, η πιο μακροχρόνια και η πιο επίπονη διαδικασία, βάζει το κάρο μπροστά από το άλογο. Αφήνει ελεύθερο το πεδίο για να κυριαρχήσει μια ‘‘Αριστερά’’ με ασαφείς ή και καθόλου ταξικές αναφορές ή όπου αυτές υπάρχουν να παραβλέπουν την βασική αντίθεση της κοινωνίας, να την υποβαθμίζουν ή να την αλλοιώνουν».

ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ