ΠΡΙΝ 13/12 : Λένε Εκλογή Προέδρου, Εννοούν Νέο Μνημόνιο

Με διαδήλωση στη Βουλή η ψηφοφορία για πρόεδρο την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου

Η επίσπευση της διαδικασίας εκλογής προέδρου της δημοκρατίας από την αντιδραστική κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου αποδεικνύει τη χρεοκοπία του «succes story» και την αδυναμία να περάσουν το νέο Μνημόνιο. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ζητούν ψήφο εμπιστοσύνης με 180 βουλευτές για τη συνέχιση του βίου αυτής της άθλιας κυβέρνησης, με στόχο να επιβάλουν αμέσως μετά τα νέα σφαγιαστικά μέτρα τα οποία έχουν συμφωνήσει με το κεφάλαιο, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Να γιατί η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας απ’ αυτή τη Βουλή αποτελεί μια αντιδημοκρατική και βαθιά ταξική – αντεργατική πράξη. Να γιατί είναι ώρα ξεσηκωμού του μαζικού λαϊκού κινήματος για να αποτρέψει την προεδρική εκλογή, έτσι ώστε να πέσει η λαομίσητη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Πρωτοβάθμια σωματεία συντονίζονται αύριο και καλούν σε μαζικές κινητοποιήσεις την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου και κατά τις άλλες δύο προεδρικές ψηφοφορίες, ενώ οι Παρεμβάσεις πρότειναν απεργιακή υποδοχή της προεδρικής εκλογής, η οποία όμως απορρίφθηκε από ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ, αλλά και από το ΜΕΤΑ και το ΠΑΜΕ. Παρ’ όλα αυτά η πρώτη εκλογή (και οι επόμενες) θα γίνει με διαδηλωτές απέξω, καθώς σωματεία και σχήματα καλούν σε διαδήλωση. Παρούσα θα είναι και η νεολαία, ενώ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί σε προσυγκέντρωση την Τετάρτη 17/12, στις 6 μ.μ. στα Προπύλαια. Σε κινητοποίηση την ώρα της προεδρικής εκλογής προσανατολίζονται και άλλες αριστερές δυνάμεις. Η παρέμβαση του μαζικού κινήματος είναι αναγκαία για την απόκρουση της τρομοκρατίας των αγορών και κάθε ελιγμού του μαύρου μετώπου (που βαφτίζεται τώρα εθνική συναίνεση και συνεννόηση). Γιατί η αναγκαία σύγκρουση με τη μνημονιακή καπιταλιστική βαρβαρότητα και το ασφυκτικό καθεστώς επιτήρησης και επεμβάσεων της ΕΕ δεν μπορεί να γίνει από τον καναπέ. Ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί την κυβέρνηση, αλλά δεν διεκδικεί έναν άλλο δρόμο για την ελληνική κοινωνία. Κάνει σημαία του τη σταθερότητα, την αποδοχή του πλαισίου ΕΕ και ΝΑΤΟ και λειτουργεί πυροσβεστικά στο κίνημα. Γι’ αυτό είναι επιτακτικά αναγκαία, σήμερα κιόλας, μια ενισχυμένη άλλη Αριστερά, ανατρεπτική, αντιΕΕ και αντικαπιταλιστική, με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην πρώτη γραμμή.