Αποσπάσματα από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα στο 11ο Συνέδριο της ΚΝΕ το περασμένο Σάββατο
«Σας μεταφέρω τον επαναστατικό χαιρετισμό της ΚΕ του Κόμματος.
Οι ίδιες οι εργασίες του 11ου Συνεδρίου δείχνουν ότι πατάμε γερά. Οτι έχουν γίνει σημαντικά βήματα όλα αυτά τα χρόνια.
Βήματα που πατάνε στη σοβαρή δουλειά που έγινε στο έδαφος των επεξεργασιών και αποφάσεων του Κόμματος.
Το διάστημα που μεσολάβησε από το 10ο Συνέδριο της ΚΝΕ, το Κόμμα μας εξοπλίστηκε: Με την παραπέρα επεξεργασία της επαναστατικής του στρατηγικής, έτσι όπως αυτή αποτυπώθηκε στις Αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου, με την ψήφιση νέου Προγράμματος και Καταστατικού, όπως επίσης και με τη συζήτηση που προηγήθηκε, σε όλο το Κόμμα και την ΚΝΕ, του Δοκιμίου Ιστορίας του Κόμματος για την περίοδο 1949 - 1968, που επισφραγίστηκε με τις αποφάσεις της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης το 2011.
Είχε προηγηθεί ταυτόχρονα η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη (2010) για τη δουλειά στην εργατική τάξη και την κομματική οικοδόμηση στην εργατική τάξη, όπως επίσης και η αναδιάταξη των κομματικών δυνάμεων και Οργανώσεων και οι στόχοι οικοδόμησης και στρατολογίας με βάση τους στρατηγικούς στόχους του Κόμματος, τον Ιούλη του 2010 και το Φλεβάρη του 2012.
Παράλληλα, το Κόμμα, η ΚΝΕ εξοπλίστηκαν μετά το 19ο Συνέδριο με τις σημαντικές αποφάσεις της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για τη Νεολαία που έγινε πέρσι τον Δεκέμβρη.
Η συλλογική γνώση και πείρα της Οργάνωσης δυνάμωσε ταυτόχρονα με την πλούσια πείρα των αγώνων και της πορείας της ταξικής πάλης όλα αυτά τα χρόνια, από το 2010 έως το 2014, αλλά και από τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, που είχαν τις δικές τους δυσκολίες, ασκήθηκε μεγάλη πίεση στις γραμμές του Κόμματος και της ΚΝΕ, δόθηκε η ευκαιρία μιας έντονης ιδεολογικής - πολιτικής δουλειάς και μέσα στις γραμμές μας και ευρύτερα με το λαό και τη νεολαία. Διδάγματα και συμπεράσματα, που επίσης συζητήθηκαν στα όργανα και τις ΟΒ της ΚΝΕ, ατσάλωσαν δυνάμεις.
Με δικαιολογημένη περηφάνια μπορούμε να πούμε ότι τα βγάλαμε πέρα παλικαρίσια.
Σε αυτή τη συσσωρευμένη γνώση και πείρα μπορούμε να πατήσουμε γερά, να την κατακτήσουμε ακόμα παραπέρα, να την αφομοιώσουμε και να την ενσωματώσουμε στην καθημερινή μας δουλειά.
Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες δεν επαναπαυόμαστε, όμως, ούτε πάνω σε ό,τι θετικό κατακτάμε.
Πάντα πρέπει να κοιτάμε μπροστά, να προβλέπουμε τα επόμενα βήματα, να σχεδιάζουμε τη δράση μας.
Σταθεροί και αταλάντευτοι στη στρατηγική μας γραμμή και στο στρατηγικό στόχο μας, ευέλικτοι σε ό,τι μας βγάζει μπροστά η ταξική πάλη για να τα αντιμετωπίσουμε, οργανώνοντας την τακτική μας, μόνο όμως ως ευέλικτο στοιχείο της στρατηγικής κι όχι αυτονομημένα, έτσι ώστε να κατεβάζει, να βουλιάζει τα στρατηγικά καθήκοντα και στόχους στο έδαφος μιας αμφίβολης αποτελεσματικότητας τακτικής.
Συνολικά, αυτή η θετική πορεία, η καλή βάση στην οποία πατάμε, μπορεί να αξιοποιηθεί για να κάνουμε ακόμα πιο θαρρετά και σπουδαία βήματα, να κάνουμε το άλμα, σε όλους τους τομείς της κομματικής και ΚΝίτικης δουλειάς.
Συστηματική προσπάθεια αποπροσανατολισμού
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ηδη, άρχισαν οι ψηφοφορίες στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η τελευταία, που χρειάζονται 180 βουλευτές για να εκλεγεί Πρόεδρος, θα γίνει στις 29 Δεκέμβρη.
Οπότε τότε θα ξέρουμε εάν δόθηκε κάποια παράταση στην κυβερνητική πλειοψηφία για να πάνε οι εκλογές αργότερα μέσα στο 2015, ή αν θα προκηρυχθούν αμέσως, οπότε εκεί γύρω στις 25 Γενάρη ή 1η Φλεβάρη - μια βδομάδα πριν, μια βδομάδα μετά - θα πάμε για εκλογές. Ολα δείχνουν αυτή τη 2η εκδοχή.
Γίνεται μια συστηματική προσπάθεια όσο περνούν οι μέρες, κατά την πάγια τακτική τους, να ανεβάζουν φραστικά τους τόνους μεταξύ τους, την κινδυνολογία, την κοκορομαχία. Οταν εμείς μιλάμε για κοκορομαχία και για σικέ αντιπαράθεση, δεν εννοούμε ότι δεν έχουν και διαφορές για τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης, σε όφελος πάντα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Γι' αυτό πασχίζουν όλοι τους.
Κυρίως το λέμε γιατί και οι δυο τους, και η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, άλλα κόμματα, κάνουν συστηματική προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν, να κρύψουν από το λαό και τη νεολαία ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός, ο πραγματικός αντίπαλος.
Μέσα από την καθημερινή αντιπαράθεση κυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ καλύπτεται αυτός ο αντίπαλος.
Δείχνουν ως εχθρό - αντίπαλο μόνο τη συγκυβέρνηση, τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, άντε τον Χαρδούβελη, νωρίτερα τον Στουρνάρα ή τον Βορίδη, τους υπαλλήλους της τρόικας ή την καγκελάριο της Γερμανίας, την Μέρκελ.
Κάποιοι μιλάνε για λάθη στελεχών, λες και δεν ήταν η ίδια η στρατηγική επιλογή τους υπέρ των μονοπωλίων, ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, η ενσωμάτωση στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που τους οδήγησε να ακολουθούν αυτήν την πολιτική...
Η πιο συνηθισμένη απάντηση που δίνουν στο ερώτημα για τα άδεια κρατικά ταμεία, για τα χρέη και τα ελλείμματα, είναι ότι φταίει το πελατειακό σύστημα, τα ρουσφέτια, η διαπλοκή όσων είναι με τους εκάστοτε κυβερνώντες κ.λπ.
Είναι η πιο διαδεδομένη απάντηση στα δίκαια λαϊκά ερωτήματα και τη διοχετεύουν με μαεστρία τόσο οι κυβερνώντες, όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση, ρίχνοντας ο ένας τα βάρη στον άλλο, κυρίως στο κάθε φορά κυβερνών κόμμα για να παρουσιαστεί ύστερα ο άλλος ως εναλλακτική λύση σ' αυτό που υπάρχει, για να καθίσει αυτός στη θέση του χαλίφη.
Δεν ισχυριζόμαστε ότι δεν περιέχει και στοιχεία αλήθειας ό,τι λένε, όπως τη ρουσφετολογία, την εξαγορά, τη διαφθορά. Είδατε τι γίνεται τώρα με τον Καμμένο και τον Χαϊκάλη, όπως πριν με την Ξουλίδου. Η σαπίλα του συστήματος είναι δεδομένη. Εξαγορά, πολιτικά παιχνίδια είναι και θα είναι στην ημερήσια διάταξη. Εκφράζουν τις οξυμένες αντιθέσεις σε τμήματα της αστικής τάξης, ομίλων, εντός της ίδιας της ΕΕ, διαπλέκονται και με το πολιτικό τους προσωπικό.
Εμποδίζουν το λαό να δει την ουσία του πολιτικού προβλήματος
Ομως, αυτή η σκανδαλολογία εμποδίζει το λαό να δει την ουσία του πολιτικού προβλήματος, τον οδηγεί να μένει εγκλωβισμένος σε επιφανειακές αλλαγές εντός του αστικού συστήματος, χωρίς να πειράζει καθόλου το ίδιο το εκμεταλλευτικό και σάπιο, διεφθαρμένο σύστημα της εξουσίας των μονοπωλίων.
Ηττα, π.χ., της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές τα τελευταία 40 χρόνια. Το σύστημα όμως δεν έπαθε τίποτα, συνέχιζαν να το υπηρετούν πολύ καλά οι επόμενοι, πότε η ΝΔ πότε το ΠΑΣΟΚ, με αλλαγές και σε ηγετικά πρόσωπα.
Αμα δεν καταδικάζεις τη στρατηγική, τα προγράμματα των κομμάτων αυτών και μένεις μόνο στο πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, τότε αυτό αναπαράγεται σαν τη Λερναία Υδρα.
Σήμερα, αυτό πάει να εκφραστεί με το νέο δίπολο, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ από τη μια και ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών από την άλλη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στη δυσαρέσκεια και οργή του λαού, στην ελπίδα του λαού να εκδικηθεί τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να αλλάξει η κυβέρνηση, ποντάρει στη γνωστή δοκιμασμένη και στο παρελθόν λογική του μικρότερου δήθεν κακού.
Σήμερα, που το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά ουσιαστική αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική, αντιιμπεριαλιστική αιχμή και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ή και κάποιας αναιμικής ανάκαμψης, εάν υπάρξει, σε συνθήκες ευρωπαϊκής εποπτείας, δεν δεσμεύεται ούτε στο ελάχιστο από τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες.
Αλλωστε, το μόνο που έχει δεσμευτεί είναι ότι θα επαναφέρει τον κατώτερο μισθό, όταν αυτός έχει ονομαστικά την αξία του 40% του μισθού του 2009, όταν δε δεσμεύεται για Συλλογικές Συμβάσεις, όπως την ΕΓΣΣΕ, όταν δε δεσμεύεται για κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, όταν η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων σήμερα, ιδιαίτερα των νέων, δουλεύουν με ελαστικές, "μαύρες" εργασιακές σχέσεις, και η διεθνής πείρα λέει ότι όπου έγινε αυτό υπήρξε το όχημα για να πέσει συνολικά ο μέσος μισθός από τους καπιταλιστές εργοδότες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, με βάση τις διακηρύξεις του, δεν θα χτυπήσει τα διάφορα προνόμια και δεν θα επιβάλει φόρους στο μεγάλο κεφάλαιο, δεν θα καταργήσει άλλους που πλήττουν το λαό, δεν μιλά για κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου και μάλιστα με ένα άρθρο, όπως έλεγε παλιότερα.
Θα στηριχτεί στα γνωστά συσσίτια, στην ελεημοσύνη, στο δρόμο που άνοιξαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ως απάντηση στην ακραία φτώχεια.
Ομως, κατάργηση των μνημονίων κανονικά θα έπρεπε να σημαίνει ότι αμέσως αθετούνται όλες οι αποφάσεις που περιέχονται σε κάθε μνημόνιο, οι εφαρμοστικοί νόμοι, όλες οι δεσμεύσεις τους, με συγκεκριμένα μέτρα και συγκεκριμένες ημερομηνίες.
Τίποτε από αυτά δεν υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, απλά λέει τέλος των μνημονίων, όπως και η ΝΔ τώρα το λέει.
Ομως, τα μνημόνια μπορεί να έχουν ημερομηνία λήξης - και η ΝΔ θέλει να τα λήξει και κάποια στιγμή θα λήξουν με τη μορφή που έχουν σήμερα - όμως οι συνέπειές τους, οι νόμοι τους θα εξακολουθούν να υπάρχουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπόσχεται διαγραφή του χρέους, αλλά συμφωνία με τα κράτη - μέλη της ΕΕ για διαγραφή το πολύ ενός μέρους του χρέους, που κι αυτό πάλι προβλέπει αντάλλαγμα από τους εταίρους.
Κατάργηση των μνημονίων σημαίνει άρνηση της αντικατάστασης των μνημονίων με την εποπτεία, την επιτήρηση που έχει αποφασιστεί με χρονοδιαγράμματα και συγκεκριμένες δεσμεύσεις, με αυτόματες κυρώσεις για όσους δεν συμμορφώνονται, που αφορούν ακόμα και τη διανομή κοινοτικών κονδυλίων, τα οποία έτσι κι αλλιώς πάνε στους μονοπωλιακούς ομίλους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτά απαντάει το πολύ πολύ ότι εάν δεν υπάρξει συμφωνία θα σταματήσει για ένα διάστημα να πληρώνει τοκοχρεολύσια και ότι τα χρήματα αυτά θα τα δίνει για την ανάπτυξη.
Δηλαδή, φούμαρα υπόσχεται, καθώς δεν υπολογίζει την εποπτεία και τις δεσμεύσεις, οι οποίες έχουν συνέχεια στην ΕΕ και δεν καθορίζονται από την εναλλαγή διαχειριστών και κυβερνήσεων στην εξουσία.
Προχτές, είπε μια νέα εκδοχή σε ιταλική εφημερίδα. Οτι θα πληρώνει μετά από συμφωνία κανονικά το ΔΝΤ, θα κάνει συμφωνία με την ΕΚΤ και επιμήκυνση και θα ζητήσει "κούρεμα" από την ΕΕ, τα κράτη - μέλη, μετά από διαπραγματεύσεις.
Αλλά, ας πούμε ότι θα επιδείξει συνέπεια στη μη καταβολή των τόκων και των χρεολυσίων ή κάνει κάποιες άλλες ενέργειες. Τα ποσά που θα συγκεντρωθούν πάλι δεν πλησιάζουν ούτε από μακριά τις απώλειες των εργαζομένων αυτά τα χρόνια, ούτε το αβάστακτο βάρος των φόρων, των χαρατσιών. Πολύ περισσότερο που ο ίδιος δεν υπόσχεται ότι θα μοιράσει αυτά τα ποσά, εάν τα βρει, στο λαό, αλλά θα τα δώσει για καπιταλιστικές επενδύσεις και μάλιστα στο έδαφος των ήδη διαμορφωμένων εργασιακών σχέσεων, των αντεργατικών συνθηκών και της ανεργίας που ξεπέρασε το 1,5 εκατομμύριο και στους νέους είναι πάνω από 50%.
Μέσα στην ΕΕ δρας με τους κανόνες και τους νόμους της
Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι η ανάδειξή του στη διακυβέρνηση θα φέρει σοκ στην Ευρωζώνη και θα υποχρεώσει σε αναδίπλωση και θετικές προσαρμογές της ΕΕ, ίσως σε κάποια θετική υποχώρηση, κάτω απ' αυτήν την πίεση, το σοκ.
Βέβαια, έχουμε πείρα τώρα. Είδαμε τι σοκ προκλήθηκε από την ανάληψη της Προεδρίας από το ΑΚΕΛ με τη συμμετοχή της Κυπριακής Προεδρίας στο κεντρικό όργανο της Ευρωζώνης, συνολικά της ΕΕ και πώς αντιμετώπισε η Ευρωζώνη την κρίση στην Κύπρο και τι συνεχίζει να κάνει, τι κατευθύνσεις να δίνει σε βάρος του κυπριακού λαού. Πόσο μάλλον που εδώ τώρα μιλάμε για την Ελλάδα και για τον ΣΥΡΙΖΑ!
Το σοκ της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ θα το απορροφήσει τόσο το αστικό σύστημα στην Ελλάδα, όσο και η ίδια η ΕΕ. Εκεί άλλωστε στοχεύουν και τα τελευταία συχνά αλισβερίσια, οι συνομιλίες και τα καθησυχαστικά λόγια από το Τέξας, μέχρι το Κόμο της Ιταλίας και οι συναντήσεις μέχρι με τον Ασμουσεν, τον ΣΕΒ και την Λαγκάρντ, τον Πάπα και το Αγιο Ορος, στα οποία περιδιαβαίνει τελευταία ο ΣΥΡΙΖΑ για να τους πείσει ότι θα είναι υπάκουος και φερέγγυος συνομιλητής τους, κάτι που φαίνεται και στις συνεχείς μετατοπίσεις σε θέσεις και συνθήματα κυρίως που χρησιμοποιούσε παλιότερα. Μόλις χτες είπε ότι δεν θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες, ενώ έλεγε θα βαρέσει το χέρι στο τραπέζι και δεν αποκλείεται τίποτα.
Αλλωστε, συντρόφισσες και σύντροφοι, η ίδια η ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ και η αποδοχή συμμετοχής σε αυτή την λυκοσυμμαχία, πάντα ήταν και παντού αποτέλεσε παράγοντα βέβαιης υποχώρησης και αθέτησης υποσχέσεων, από όλα τα κόμματα, είτε κατατάσσονται στα μνημονιακά είτε στα αντιμνημονιακά. Οντας μέσα στην ΕΕ δρας με τους κανόνες και τους νόμους της.
Δεν υπάρχει κόμμα, είτε κομμουνιστικό, είτε προοδευτικό, όπως κι αν ονομάζεται, σε όλη την Ευρώπη, που να αποδέχθηκε σαν ανεπίστρεπτο γεγονός την ένταξη και συμμετοχή μιας χώρας, της χώρας μας στην ΕΕ, στο όνομα να μην απομονωθεί και τελικά να μην εγκατέλειψε συνθήματα, προγράμματα και θέσεις που βελτίωναν τη ζωή του λαού, πολύ περισσότερο οδηγούσαν σε κοινωνική ανατροπή.
Δεν αρκεί η τιμωρία στα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν ή στα κόμματα που δημιουργήθηκαν από τους κόλπους του συστήματος. Πρέπει να τιμωρηθεί και το σύστημα. Αλλιώς, με εναλλαγές προσώπων και κομμάτων, το σύστημα παίρνει ανάσες ζωής, αποκτά νέα δυναμική για να τσακίσει το κίνημα, το λαό, τη νεολαία.
Ενίσχυση του ΚΚΕ παντού
Γι' αυτό λέμε ότι η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού περικλείει εκτός των άλλων και το μήνυμα του λαού, ότι μπορούμε να κερδίσουμε τη ζωή μας, χωρίς αφεντικά και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Ετσι μόνο θα ανοίξει ο δρόμος για να μη βλέπει ο λαός κάποια κόμματα και να χάνει από το οπτικό του πεδίο, ποια τάξη υπηρετεί η πολιτική κάθε κόμματος.
Τα άλλα κόμματα θέλουν ενότητα της εργατικής τάξης στη γραμμή της υποταγής, του συμβιβασμού, με μπόλικες αυταπάτες.
Οι εξελίξεις στα κράτη - μέλη της ΕΕ διδάσκουν ότι παλιά κόμματα αυτοδιαλύθηκαν, νέα κόμματα κέρδισαν τη διακυβέρνηση, αναδείχθηκαν πολλές κυβερνήσεις συνεργασίας, κι όμως σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ η ζωή των λαών είναι κάθε χρόνο χειρότερη, πολλαπλασιάστηκαν οι ζώνες της φτώχειας, της ανεργίας.
Συνεπώς, δεν αρκεί η ψήφος τιμωρίας, αν αυτή δεν σηματοδοτεί και απόρριψη της πολιτικής τους γραμμής, της στήριξης του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Καμιά κυβέρνηση τέτοιας αντιλαϊκής, αντεργατικής πολιτικής δεν θα κρατούσε τόσα χρόνια, αν δεν είχε τα απαραίτητα δεκανίκια της, βοηθητικές δυνάμεις και εφεδρείες στην αξιωματική αντιπολίτευση ή και σε άλλα μικρότερα κόμματα, καθώς και την πολιτική διάσπασης του ενιαίου αγώνα και της συμμαχίας των εργατών και των συμμάχων τους με τους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ στις πόλεις και τους αυτοαπασχολούμενους αγρότες στο χωριό.
Αυτές οι εφεδρείες της αστικής τάξης είναι που κυρίως χρησιμοποιούν τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, το μηδενισμό καθώς και την προπαγάνδα περί ανεφάρμοστης και ουτοπικής πρότασης του Κόμματος.
Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος στην Ελλάδα αυτών είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η λογική του ΚΚΕ, όμως, έχει επιβεβαιωθεί σε όλο τον 20ό αιώνα, με θετική πείρα από τις κατακτήσεις των λαών, για το ρόλο του σοσιαλισμού στην επίλυση βασικών προβλημάτων, έχει επιβεβαιωθεί με την αποκάλυψη της λεγόμενης ευημερίας, της δήθεν σταθερότητας και της ειρήνης που εκφράζει τάχα ο καπιταλισμός.
Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για την κατάργηση της ανεργίας, την πρόοδο της οικονομικής ανάπτυξης, το πώς αυτή μπορεί να υπηρετήσει το λαό, επιβεβαιώθηκε στο σοσιαλισμό και μάλιστα σε συνθήκες δύσκολες, ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και απειλών.
Η πρότασή μας επιβεβαιώνεται και στις συνθήκες του καπιταλισμού όσον αφορά το ρόλο της ταξικής πάλης στην απόσπαση κατακτήσεων, το ρόλο που παίζουν ο οπορτουνισμός και ο ρεφορμισμός και σε τι αντιλαϊκά μονοπάτια οδηγούν τους λαούς και τα κινήματα, όταν επικρατούν πλειοψηφικά μέσα στο λαό, στο κίνημα.
Το ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε στην πρόβλεψή του για τις εξελίξεις στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, την όξυνση των αντιθέσεων και των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, βλέποντας έγκαιρα, όσα αποσιωπούσαν τα άλλα κόμματα στη χώρα μας ή δεν τα έβλεπαν, λόγω της στρατηγικής τους.
Δεν κάνουμε πίσω στη στρατηγική μας, στο Πρόγραμμά μας
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Μαζί με όλα τα άλλα ιδεολογήματα και τον αποπροσανατολισμό, όσο πάμε κυρίως προς τις εκλογές θα γίνει προσπάθεια από όλους να ασκηθεί πίεση στο Κόμμα, για να γίνει τσόντα του διπολισμού, να συμμετάσχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, να απεμπολήσει αρχές και θέσεις του.
Κι όλα αυτά μας τα λένε όχι μόνο με τον ωμό αντικομμουνισμό, που ξέρουν ότι δεν περνάει και πολύ σε μας, κυρίως επιστρατεύουν το χαϊδολόγημα, την κολακεία, ότι δήθεν μας θέλουν για εγγύηση, γιατί δεν έχουν και πολλή εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι διαφορετικό πράγμα φυσικά, όταν αυτά τα λένε απλοί άνθρωποι του λαού, νέοι των λαϊκών οικογενειών, τα λένε ειλικρινά, αγνά, γιατί έχουν αυταπάτες ακόμα ότι κάτι ίσως διαφορετικό, υπέρ του λαού, θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτούς θέλει με υπομονή και επιμονή να εξηγούμε συνεχώς, αναλυτικά, με επιθετικό τρόπο την πολιτική μας.
Να εξηγούμε την πραγματική θέση μας κι όχι αυτό που παρουσιάζεται ως καρικατούρα της θέσης μας, από τα αστικά ΜΜΕ.
Να αναδεικνύουμε σταθερά ότι το ΚΚΕ, ως Κομμουνιστικό Κόμμα, από τη στιγμή της ίδρυσής του, έχει βάλει ως μοναδικό και κύριο σκοπό της ύπαρξής του να οδηγήσει την εργατική τάξη, το λαό, στην εξουσία.
Αρα, ας αφήσουν τα διάφορα ότι το ΚΚΕ δεν θέλει την εξουσία, δεν θέλει να κυβερνήσει.
Το ΚΚΕ, τους απαντάμε, θα δώσει το "παρών" του σε κυβέρνηση, όταν η εργατική τάξη και ο λαός θα είναι στην εξουσία.
Με πρόγραμμα όχι διαχείρισης του σάπιου συστήματος του καπιταλισμού, των μονοπωλίων, αλλά με πρόγραμμα μονομερούς διαγραφής του χρέους, κοινωνικοποίησης των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, των μονοπωλίων, με αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, με εργατικό έλεγχο από τα κάτω προς τα πάνω, λαϊκή συμμετοχή και κεντρικό επιστημονικό πανεθνικό σχεδιασμό.
Με εξάλειψη της ανεργίας, με μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Πολιτισμό, Αθλητισμό, με πραγματική προστασία των νέων ζευγαριών, των παιδιών και των υπερηλίκων.
Δεν κάνουμε πίσω στη στρατηγική μας γραμμή, στο πρόγραμμά μας.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή, στην καθημερινή μας δράση από δω και πέρα να ξεχνάμε το βασικό μας στόχο που συμπυκνώνεται και στο σύνθημα του 11ου Συνεδρίου για την ΚΝΕ, την πρωτοπόρα Νεολαία του ΚΚΕ: "Μαχητικά στο δρόμο για το σοσιαλιστικό αύριο, χωρίς κρίσεις, πολέμους, εκμετάλλευση"».
Το Γραφείο Τύπου του 11ου Συνεδρίου της ΚΝΕ, με δελτίο Τύπου που εξέδωσε για την ολοκλήρωση των εργασιών του Συνεδρίου, ανακοινώνει τα εξής:
«ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥ 11ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΝΕ
Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ επανεκλέχτηκε ο Θοδωρής Χιώνης .
Με πνεύμα μαχητικής αισιοδοξίας και σε κλίμα ουσιαστικής συζήτησης ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 11ου Συνεδρίου της ΚΝΕ.
Η εισήγηση και το κλείσιμο του ΚΣ της ΚΝΕ ψηφίστηκαν ομόφωνα, όπως και η εισήγηση και το κλείσιμο της Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου. Το 11ο Συνέδριο της ΚΝΕ υπερψήφισε ομόφωνα την Απόφαση του Συνεδρίου και το νέο Καταστατικό της ΚΝΕ.
Μίλησαν 70 σύνεδροι και κατατέθηκαν επίσης γραπτά άλλες 111 παρεμβάσεις - προτάσεις στις εισηγήσεις του Κεντρικού Συμβουλίου και της ΚΕΟΕ.
Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν με την εκλογή του νέου Κεντρικού Συμβουλίου και της νέας Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου της Οργάνωσης.
Στην πρώτη του Σύνοδο, το ΚΣ επανεξέλεξε Γραμματέα τον Θοδωρή Χιώνη. Εκλέχτηκε επίσης το Γραφείο του ΚΣ».
Το νέο Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ που εκλέχτηκε από το 11ο Συνέδριο είναι το εξής:
1. Αμπατιέλος Νίκος
2. Αναπλιώτης Θοδωρής
3. Αναστασόπουλος Λουκάς
4. Ανδρεάδου Μαρία
5. Αντωνίου Τάσος
6. Βιτάλης Δημήτρης
7. Γαλανόπουλος Τάσος
8. Γαρδούνη Τόνια
9. Δήμου Στέλλα
10. Ελευθερίου Αλέκος
11. Ευαγγελίδης Άρης
12. Ζαχαρόπουλος Νίκος
13. Ιωσιφίδης Κώστας
14. Καγιάννης Πασχάλης
15. Κλιγκόπουλος Γρηγόρης
16. Κουζιάκη Τίνα
17. Κυγιάκης Χρήστος
18. Κωτσαντής Θοδωρής
19. Λάππας Νίκος
20. Λαρίσης Χρήστος
21. Μαμαλούγκας Τάσος
22. Μαρίνης Σπύρος
23. Μαρκομιχάλης Πέτρος
24. Μαστρολέων Δέσποινα
25. Μητικάρη Ελένη
26. Μητρόπουλος Βασίλης
27. Μπέλλας Μιχάλης
28. Μπίμπας Θάνος
29. Μπουγάς Αλέξανδρος
30. Μπουντόλος Σωκράτης
31. Παγούνη Φωτεινή
32. Παπαρίζος Γιάννης
33. Παρίσης Σωτήρης
34. Πατσής Γιάννης
35. Πλωμαρίτης Άρης
36. Προυσανίδου Αλεξάνδρα
37. Πύθουλα Γεωργία
38. Ραπανάκης Μανώλης
39. Ρεμπάπης Νίκος
40. Ρήγας Κώστας
41. Σίμος Αχιλλέας
42. Σιώρα Βιβή
43. Σκουλλής Σταύρος
44. Σταματόπουλος Νίκος
45. Τάτσης Γιώργος
46. Τριάντης Χρήστος
47. Τσίγκα Βούλα
48. Τσιουπρά Κωνσταντίνα
49. Χαστάς Θανάσης
50. Χατζή Δήμητρα
51. Χαχάμη Ζωή
52. Χιώνης Θοδωρής
53. Χριστοδουλοπούλου Νικολέτα
Κεντρική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου
1. Γεωργόπουλος Γιάννης
2. Γκούλιος Σπύρος
3. Κανάτσιος Γιάννης
4. Καραγιώργου Βανέσα
5. Σγούρος Θανάσης
Το Γραφείο του ΚΣ που εκλέχτηκε από το Κεντρικό Συμβούλιο
1. Χιώνης Θοδωρής, Γραμματέας ΚΣ
2. Αμπατιέλος Νίκος
3. Γαλανόπουλος Τάσος
4. Ευαγγελίδης Άρης
5. Κλιγκόπουλος Γρηγόρης
6. Μαρίνης Σπύρος
7. Μαρκομιχάλης Πέτρος
8. Μαστρολέων Δέσποινα
9. Παρίσης Σωτήρης
10. Ρεμπάπης Νίκος
11. Σκουλλής Σταύρος
12. Σταματόπουλος Νίκος
13. Χαστάς Θανάσης
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Ηδη, άρχισαν οι ψηφοφορίες στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η τελευταία, που χρειάζονται 180 βουλευτές για να εκλεγεί Πρόεδρος, θα γίνει στις 29 Δεκέμβρη.
Οπότε τότε θα ξέρουμε εάν δόθηκε κάποια παράταση στην κυβερνητική πλειοψηφία για να πάνε οι εκλογές αργότερα μέσα στο 2015, ή αν θα προκηρυχθούν αμέσως, οπότε εκεί γύρω στις 25 Γενάρη ή 1η Φλεβάρη - μια βδομάδα πριν, μια βδομάδα μετά - θα πάμε για εκλογές. Ολα δείχνουν αυτή τη 2η εκδοχή.
Γίνεται μια συστηματική προσπάθεια όσο περνούν οι μέρες, κατά την πάγια τακτική τους, να ανεβάζουν φραστικά τους τόνους μεταξύ τους, την κινδυνολογία, την κοκορομαχία. Οταν εμείς μιλάμε για κοκορομαχία και για σικέ αντιπαράθεση, δεν εννοούμε ότι δεν έχουν και διαφορές για τον τρόπο διαχείρισης της κρίσης, σε όφελος πάντα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Γι' αυτό πασχίζουν όλοι τους.
Κυρίως το λέμε γιατί και οι δυο τους, και η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, άλλα κόμματα, κάνουν συστηματική προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν, να κρύψουν από το λαό και τη νεολαία ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός, ο πραγματικός αντίπαλος.
Μέσα από την καθημερινή αντιπαράθεση κυβέρνησης - ΣΥΡΙΖΑ καλύπτεται αυτός ο αντίπαλος.
Δείχνουν ως εχθρό - αντίπαλο μόνο τη συγκυβέρνηση, τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, άντε τον Χαρδούβελη, νωρίτερα τον Στουρνάρα ή τον Βορίδη, τους υπαλλήλους της τρόικας ή την καγκελάριο της Γερμανίας, την Μέρκελ.
Κάποιοι μιλάνε για λάθη στελεχών, λες και δεν ήταν η ίδια η στρατηγική επιλογή τους υπέρ των μονοπωλίων, ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, η ενσωμάτωση στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που τους οδήγησε να ακολουθούν αυτήν την πολιτική...
Η πιο συνηθισμένη απάντηση που δίνουν στο ερώτημα για τα άδεια κρατικά ταμεία, για τα χρέη και τα ελλείμματα, είναι ότι φταίει το πελατειακό σύστημα, τα ρουσφέτια, η διαπλοκή όσων είναι με τους εκάστοτε κυβερνώντες κ.λπ.
Είναι η πιο διαδεδομένη απάντηση στα δίκαια λαϊκά ερωτήματα και τη διοχετεύουν με μαεστρία τόσο οι κυβερνώντες, όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση, ρίχνοντας ο ένας τα βάρη στον άλλο, κυρίως στο κάθε φορά κυβερνών κόμμα για να παρουσιαστεί ύστερα ο άλλος ως εναλλακτική λύση σ' αυτό που υπάρχει, για να καθίσει αυτός στη θέση του χαλίφη.
Δεν ισχυριζόμαστε ότι δεν περιέχει και στοιχεία αλήθειας ό,τι λένε, όπως τη ρουσφετολογία, την εξαγορά, τη διαφθορά. Είδατε τι γίνεται τώρα με τον Καμμένο και τον Χαϊκάλη, όπως πριν με την Ξουλίδου. Η σαπίλα του συστήματος είναι δεδομένη. Εξαγορά, πολιτικά παιχνίδια είναι και θα είναι στην ημερήσια διάταξη. Εκφράζουν τις οξυμένες αντιθέσεις σε τμήματα της αστικής τάξης, ομίλων, εντός της ίδιας της ΕΕ, διαπλέκονται και με το πολιτικό τους προσωπικό.
Εμποδίζουν το λαό να δει την ουσία του πολιτικού προβλήματος
Ομως, αυτή η σκανδαλολογία εμποδίζει το λαό να δει την ουσία του πολιτικού προβλήματος, τον οδηγεί να μένει εγκλωβισμένος σε επιφανειακές αλλαγές εντός του αστικού συστήματος, χωρίς να πειράζει καθόλου το ίδιο το εκμεταλλευτικό και σάπιο, διεφθαρμένο σύστημα της εξουσίας των μονοπωλίων.
Ηττα, π.χ., της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές τα τελευταία 40 χρόνια. Το σύστημα όμως δεν έπαθε τίποτα, συνέχιζαν να το υπηρετούν πολύ καλά οι επόμενοι, πότε η ΝΔ πότε το ΠΑΣΟΚ, με αλλαγές και σε ηγετικά πρόσωπα.
Αμα δεν καταδικάζεις τη στρατηγική, τα προγράμματα των κομμάτων αυτών και μένεις μόνο στο πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου, τότε αυτό αναπαράγεται σαν τη Λερναία Υδρα.
Σήμερα, αυτό πάει να εκφραστεί με το νέο δίπολο, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ από τη μια και ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών από την άλλη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ποντάρει στη δυσαρέσκεια και οργή του λαού, στην ελπίδα του λαού να εκδικηθεί τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να αλλάξει η κυβέρνηση, ποντάρει στη γνωστή δοκιμασμένη και στο παρελθόν λογική του μικρότερου δήθεν κακού.
Σήμερα, που το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά ουσιαστική αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική, αντιιμπεριαλιστική αιχμή και μάλιστα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ή και κάποιας αναιμικής ανάκαμψης, εάν υπάρξει, σε συνθήκες ευρωπαϊκής εποπτείας, δεν δεσμεύεται ούτε στο ελάχιστο από τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες.
Αλλωστε, το μόνο που έχει δεσμευτεί είναι ότι θα επαναφέρει τον κατώτερο μισθό, όταν αυτός έχει ονομαστικά την αξία του 40% του μισθού του 2009, όταν δε δεσμεύεται για Συλλογικές Συμβάσεις, όπως την ΕΓΣΣΕ, όταν δε δεσμεύεται για κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, όταν η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων σήμερα, ιδιαίτερα των νέων, δουλεύουν με ελαστικές, "μαύρες" εργασιακές σχέσεις, και η διεθνής πείρα λέει ότι όπου έγινε αυτό υπήρξε το όχημα για να πέσει συνολικά ο μέσος μισθός από τους καπιταλιστές εργοδότες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, με βάση τις διακηρύξεις του, δεν θα χτυπήσει τα διάφορα προνόμια και δεν θα επιβάλει φόρους στο μεγάλο κεφάλαιο, δεν θα καταργήσει άλλους που πλήττουν το λαό, δεν μιλά για κατάργηση όλων των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου και μάλιστα με ένα άρθρο, όπως έλεγε παλιότερα.
Θα στηριχτεί στα γνωστά συσσίτια, στην ελεημοσύνη, στο δρόμο που άνοιξαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ως απάντηση στην ακραία φτώχεια.
Ομως, κατάργηση των μνημονίων κανονικά θα έπρεπε να σημαίνει ότι αμέσως αθετούνται όλες οι αποφάσεις που περιέχονται σε κάθε μνημόνιο, οι εφαρμοστικοί νόμοι, όλες οι δεσμεύσεις τους, με συγκεκριμένα μέτρα και συγκεκριμένες ημερομηνίες.
Τίποτε από αυτά δεν υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, απλά λέει τέλος των μνημονίων, όπως και η ΝΔ τώρα το λέει.
Ομως, τα μνημόνια μπορεί να έχουν ημερομηνία λήξης - και η ΝΔ θέλει να τα λήξει και κάποια στιγμή θα λήξουν με τη μορφή που έχουν σήμερα - όμως οι συνέπειές τους, οι νόμοι τους θα εξακολουθούν να υπάρχουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπόσχεται διαγραφή του χρέους, αλλά συμφωνία με τα κράτη - μέλη της ΕΕ για διαγραφή το πολύ ενός μέρους του χρέους, που κι αυτό πάλι προβλέπει αντάλλαγμα από τους εταίρους.
Κατάργηση των μνημονίων σημαίνει άρνηση της αντικατάστασης των μνημονίων με την εποπτεία, την επιτήρηση που έχει αποφασιστεί με χρονοδιαγράμματα και συγκεκριμένες δεσμεύσεις, με αυτόματες κυρώσεις για όσους δεν συμμορφώνονται, που αφορούν ακόμα και τη διανομή κοινοτικών κονδυλίων, τα οποία έτσι κι αλλιώς πάνε στους μονοπωλιακούς ομίλους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτά απαντάει το πολύ πολύ ότι εάν δεν υπάρξει συμφωνία θα σταματήσει για ένα διάστημα να πληρώνει τοκοχρεολύσια και ότι τα χρήματα αυτά θα τα δίνει για την ανάπτυξη.
Δηλαδή, φούμαρα υπόσχεται, καθώς δεν υπολογίζει την εποπτεία και τις δεσμεύσεις, οι οποίες έχουν συνέχεια στην ΕΕ και δεν καθορίζονται από την εναλλαγή διαχειριστών και κυβερνήσεων στην εξουσία.
Προχτές, είπε μια νέα εκδοχή σε ιταλική εφημερίδα. Οτι θα πληρώνει μετά από συμφωνία κανονικά το ΔΝΤ, θα κάνει συμφωνία με την ΕΚΤ και επιμήκυνση και θα ζητήσει "κούρεμα" από την ΕΕ, τα κράτη - μέλη, μετά από διαπραγματεύσεις.
Αλλά, ας πούμε ότι θα επιδείξει συνέπεια στη μη καταβολή των τόκων και των χρεολυσίων ή κάνει κάποιες άλλες ενέργειες. Τα ποσά που θα συγκεντρωθούν πάλι δεν πλησιάζουν ούτε από μακριά τις απώλειες των εργαζομένων αυτά τα χρόνια, ούτε το αβάστακτο βάρος των φόρων, των χαρατσιών. Πολύ περισσότερο που ο ίδιος δεν υπόσχεται ότι θα μοιράσει αυτά τα ποσά, εάν τα βρει, στο λαό, αλλά θα τα δώσει για καπιταλιστικές επενδύσεις και μάλιστα στο έδαφος των ήδη διαμορφωμένων εργασιακών σχέσεων, των αντεργατικών συνθηκών και της ανεργίας που ξεπέρασε το 1,5 εκατομμύριο και στους νέους είναι πάνω από 50%.
Μέσα στην ΕΕ δρας με τους κανόνες και τους νόμους της
Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι η ανάδειξή του στη διακυβέρνηση θα φέρει σοκ στην Ευρωζώνη και θα υποχρεώσει σε αναδίπλωση και θετικές προσαρμογές της ΕΕ, ίσως σε κάποια θετική υποχώρηση, κάτω απ' αυτήν την πίεση, το σοκ.
Βέβαια, έχουμε πείρα τώρα. Είδαμε τι σοκ προκλήθηκε από την ανάληψη της Προεδρίας από το ΑΚΕΛ με τη συμμετοχή της Κυπριακής Προεδρίας στο κεντρικό όργανο της Ευρωζώνης, συνολικά της ΕΕ και πώς αντιμετώπισε η Ευρωζώνη την κρίση στην Κύπρο και τι συνεχίζει να κάνει, τι κατευθύνσεις να δίνει σε βάρος του κυπριακού λαού. Πόσο μάλλον που εδώ τώρα μιλάμε για την Ελλάδα και για τον ΣΥΡΙΖΑ!
Το σοκ της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ θα το απορροφήσει τόσο το αστικό σύστημα στην Ελλάδα, όσο και η ίδια η ΕΕ. Εκεί άλλωστε στοχεύουν και τα τελευταία συχνά αλισβερίσια, οι συνομιλίες και τα καθησυχαστικά λόγια από το Τέξας, μέχρι το Κόμο της Ιταλίας και οι συναντήσεις μέχρι με τον Ασμουσεν, τον ΣΕΒ και την Λαγκάρντ, τον Πάπα και το Αγιο Ορος, στα οποία περιδιαβαίνει τελευταία ο ΣΥΡΙΖΑ για να τους πείσει ότι θα είναι υπάκουος και φερέγγυος συνομιλητής τους, κάτι που φαίνεται και στις συνεχείς μετατοπίσεις σε θέσεις και συνθήματα κυρίως που χρησιμοποιούσε παλιότερα. Μόλις χτες είπε ότι δεν θα προβεί σε μονομερείς ενέργειες, ενώ έλεγε θα βαρέσει το χέρι στο τραπέζι και δεν αποκλείεται τίποτα.
Αλλωστε, συντρόφισσες και σύντροφοι, η ίδια η ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ και η αποδοχή συμμετοχής σε αυτή την λυκοσυμμαχία, πάντα ήταν και παντού αποτέλεσε παράγοντα βέβαιης υποχώρησης και αθέτησης υποσχέσεων, από όλα τα κόμματα, είτε κατατάσσονται στα μνημονιακά είτε στα αντιμνημονιακά. Οντας μέσα στην ΕΕ δρας με τους κανόνες και τους νόμους της.
Δεν υπάρχει κόμμα, είτε κομμουνιστικό, είτε προοδευτικό, όπως κι αν ονομάζεται, σε όλη την Ευρώπη, που να αποδέχθηκε σαν ανεπίστρεπτο γεγονός την ένταξη και συμμετοχή μιας χώρας, της χώρας μας στην ΕΕ, στο όνομα να μην απομονωθεί και τελικά να μην εγκατέλειψε συνθήματα, προγράμματα και θέσεις που βελτίωναν τη ζωή του λαού, πολύ περισσότερο οδηγούσαν σε κοινωνική ανατροπή.
Δεν αρκεί η τιμωρία στα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν ή στα κόμματα που δημιουργήθηκαν από τους κόλπους του συστήματος. Πρέπει να τιμωρηθεί και το σύστημα. Αλλιώς, με εναλλαγές προσώπων και κομμάτων, το σύστημα παίρνει ανάσες ζωής, αποκτά νέα δυναμική για να τσακίσει το κίνημα, το λαό, τη νεολαία.
Ενίσχυση του ΚΚΕ παντού
Γι' αυτό λέμε ότι η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού περικλείει εκτός των άλλων και το μήνυμα του λαού, ότι μπορούμε να κερδίσουμε τη ζωή μας, χωρίς αφεντικά και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Ετσι μόνο θα ανοίξει ο δρόμος για να μη βλέπει ο λαός κάποια κόμματα και να χάνει από το οπτικό του πεδίο, ποια τάξη υπηρετεί η πολιτική κάθε κόμματος.
Τα άλλα κόμματα θέλουν ενότητα της εργατικής τάξης στη γραμμή της υποταγής, του συμβιβασμού, με μπόλικες αυταπάτες.
Οι εξελίξεις στα κράτη - μέλη της ΕΕ διδάσκουν ότι παλιά κόμματα αυτοδιαλύθηκαν, νέα κόμματα κέρδισαν τη διακυβέρνηση, αναδείχθηκαν πολλές κυβερνήσεις συνεργασίας, κι όμως σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ η ζωή των λαών είναι κάθε χρόνο χειρότερη, πολλαπλασιάστηκαν οι ζώνες της φτώχειας, της ανεργίας.
Συνεπώς, δεν αρκεί η ψήφος τιμωρίας, αν αυτή δεν σηματοδοτεί και απόρριψη της πολιτικής τους γραμμής, της στήριξης του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
Καμιά κυβέρνηση τέτοιας αντιλαϊκής, αντεργατικής πολιτικής δεν θα κρατούσε τόσα χρόνια, αν δεν είχε τα απαραίτητα δεκανίκια της, βοηθητικές δυνάμεις και εφεδρείες στην αξιωματική αντιπολίτευση ή και σε άλλα μικρότερα κόμματα, καθώς και την πολιτική διάσπασης του ενιαίου αγώνα και της συμμαχίας των εργατών και των συμμάχων τους με τους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ στις πόλεις και τους αυτοαπασχολούμενους αγρότες στο χωριό.
Αυτές οι εφεδρείες της αστικής τάξης είναι που κυρίως χρησιμοποιούν τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, το μηδενισμό καθώς και την προπαγάνδα περί ανεφάρμοστης και ουτοπικής πρότασης του Κόμματος.
Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος στην Ελλάδα αυτών είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η λογική του ΚΚΕ, όμως, έχει επιβεβαιωθεί σε όλο τον 20ό αιώνα, με θετική πείρα από τις κατακτήσεις των λαών, για το ρόλο του σοσιαλισμού στην επίλυση βασικών προβλημάτων, έχει επιβεβαιωθεί με την αποκάλυψη της λεγόμενης ευημερίας, της δήθεν σταθερότητας και της ειρήνης που εκφράζει τάχα ο καπιταλισμός.
Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για την κατάργηση της ανεργίας, την πρόοδο της οικονομικής ανάπτυξης, το πώς αυτή μπορεί να υπηρετήσει το λαό, επιβεβαιώθηκε στο σοσιαλισμό και μάλιστα σε συνθήκες δύσκολες, ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και απειλών.
Η πρότασή μας επιβεβαιώνεται και στις συνθήκες του καπιταλισμού όσον αφορά το ρόλο της ταξικής πάλης στην απόσπαση κατακτήσεων, το ρόλο που παίζουν ο οπορτουνισμός και ο ρεφορμισμός και σε τι αντιλαϊκά μονοπάτια οδηγούν τους λαούς και τα κινήματα, όταν επικρατούν πλειοψηφικά μέσα στο λαό, στο κίνημα.
Το ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε στην πρόβλεψή του για τις εξελίξεις στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, την όξυνση των αντιθέσεων και των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, βλέποντας έγκαιρα, όσα αποσιωπούσαν τα άλλα κόμματα στη χώρα μας ή δεν τα έβλεπαν, λόγω της στρατηγικής τους.
Δεν κάνουμε πίσω στη στρατηγική μας, στο Πρόγραμμά μας
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Μαζί με όλα τα άλλα ιδεολογήματα και τον αποπροσανατολισμό, όσο πάμε κυρίως προς τις εκλογές θα γίνει προσπάθεια από όλους να ασκηθεί πίεση στο Κόμμα, για να γίνει τσόντα του διπολισμού, να συμμετάσχει σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, να απεμπολήσει αρχές και θέσεις του.
Κι όλα αυτά μας τα λένε όχι μόνο με τον ωμό αντικομμουνισμό, που ξέρουν ότι δεν περνάει και πολύ σε μας, κυρίως επιστρατεύουν το χαϊδολόγημα, την κολακεία, ότι δήθεν μας θέλουν για εγγύηση, γιατί δεν έχουν και πολλή εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι διαφορετικό πράγμα φυσικά, όταν αυτά τα λένε απλοί άνθρωποι του λαού, νέοι των λαϊκών οικογενειών, τα λένε ειλικρινά, αγνά, γιατί έχουν αυταπάτες ακόμα ότι κάτι ίσως διαφορετικό, υπέρ του λαού, θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτούς θέλει με υπομονή και επιμονή να εξηγούμε συνεχώς, αναλυτικά, με επιθετικό τρόπο την πολιτική μας.
Να εξηγούμε την πραγματική θέση μας κι όχι αυτό που παρουσιάζεται ως καρικατούρα της θέσης μας, από τα αστικά ΜΜΕ.
Να αναδεικνύουμε σταθερά ότι το ΚΚΕ, ως Κομμουνιστικό Κόμμα, από τη στιγμή της ίδρυσής του, έχει βάλει ως μοναδικό και κύριο σκοπό της ύπαρξής του να οδηγήσει την εργατική τάξη, το λαό, στην εξουσία.
Αρα, ας αφήσουν τα διάφορα ότι το ΚΚΕ δεν θέλει την εξουσία, δεν θέλει να κυβερνήσει.
Το ΚΚΕ, τους απαντάμε, θα δώσει το "παρών" του σε κυβέρνηση, όταν η εργατική τάξη και ο λαός θα είναι στην εξουσία.
Με πρόγραμμα όχι διαχείρισης του σάπιου συστήματος του καπιταλισμού, των μονοπωλίων, αλλά με πρόγραμμα μονομερούς διαγραφής του χρέους, κοινωνικοποίησης των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, των μονοπωλίων, με αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, με εργατικό έλεγχο από τα κάτω προς τα πάνω, λαϊκή συμμετοχή και κεντρικό επιστημονικό πανεθνικό σχεδιασμό.
Με εξάλειψη της ανεργίας, με μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Πολιτισμό, Αθλητισμό, με πραγματική προστασία των νέων ζευγαριών, των παιδιών και των υπερηλίκων.
Δεν κάνουμε πίσω στη στρατηγική μας γραμμή, στο πρόγραμμά μας.
Δεν πρέπει ούτε στιγμή, στην καθημερινή μας δράση από δω και πέρα να ξεχνάμε το βασικό μας στόχο που συμπυκνώνεται και στο σύνθημα του 11ου Συνεδρίου για την ΚΝΕ, την πρωτοπόρα Νεολαία του ΚΚΕ: "Μαχητικά στο δρόμο για το σοσιαλιστικό αύριο, χωρίς κρίσεις, πολέμους, εκμετάλλευση"».
Το Γραφείο Τύπου του 11ου Συνεδρίου της ΚΝΕ, με δελτίο Τύπου που εξέδωσε για την ολοκλήρωση των εργασιών του Συνεδρίου, ανακοινώνει τα εξής:«ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥ 11ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΚΝΕ
Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ επανεκλέχτηκε ο Θοδωρής Χιώνης .
Με πνεύμα μαχητικής αισιοδοξίας και σε κλίμα ουσιαστικής συζήτησης ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 11ου Συνεδρίου της ΚΝΕ.
Η εισήγηση και το κλείσιμο του ΚΣ της ΚΝΕ ψηφίστηκαν ομόφωνα, όπως και η εισήγηση και το κλείσιμο της Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου. Το 11ο Συνέδριο της ΚΝΕ υπερψήφισε ομόφωνα την Απόφαση του Συνεδρίου και το νέο Καταστατικό της ΚΝΕ.
Μίλησαν 70 σύνεδροι και κατατέθηκαν επίσης γραπτά άλλες 111 παρεμβάσεις - προτάσεις στις εισηγήσεις του Κεντρικού Συμβουλίου και της ΚΕΟΕ.
Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν με την εκλογή του νέου Κεντρικού Συμβουλίου και της νέας Κεντρικής Επιτροπής Οικονομικού Ελέγχου της Οργάνωσης.
Στην πρώτη του Σύνοδο, το ΚΣ επανεξέλεξε Γραμματέα τον Θοδωρή Χιώνη. Εκλέχτηκε επίσης το Γραφείο του ΚΣ».
Το νέο Κεντρικό Συμβούλιο της ΚΝΕ που εκλέχτηκε από το 11ο Συνέδριο είναι το εξής:
1. Αμπατιέλος Νίκος
2. Αναπλιώτης Θοδωρής
3. Αναστασόπουλος Λουκάς
4. Ανδρεάδου Μαρία
5. Αντωνίου Τάσος
6. Βιτάλης Δημήτρης
7. Γαλανόπουλος Τάσος
8. Γαρδούνη Τόνια
9. Δήμου Στέλλα
10. Ελευθερίου Αλέκος
11. Ευαγγελίδης Άρης
12. Ζαχαρόπουλος Νίκος
13. Ιωσιφίδης Κώστας
14. Καγιάννης Πασχάλης
15. Κλιγκόπουλος Γρηγόρης
16. Κουζιάκη Τίνα
17. Κυγιάκης Χρήστος
18. Κωτσαντής Θοδωρής
19. Λάππας Νίκος
20. Λαρίσης Χρήστος
21. Μαμαλούγκας Τάσος
22. Μαρίνης Σπύρος
23. Μαρκομιχάλης Πέτρος
24. Μαστρολέων Δέσποινα
25. Μητικάρη Ελένη
26. Μητρόπουλος Βασίλης
27. Μπέλλας Μιχάλης
28. Μπίμπας Θάνος
29. Μπουγάς Αλέξανδρος
30. Μπουντόλος Σωκράτης
31. Παγούνη Φωτεινή
32. Παπαρίζος Γιάννης
33. Παρίσης Σωτήρης
34. Πατσής Γιάννης
35. Πλωμαρίτης Άρης
36. Προυσανίδου Αλεξάνδρα
37. Πύθουλα Γεωργία
38. Ραπανάκης Μανώλης
39. Ρεμπάπης Νίκος
40. Ρήγας Κώστας
41. Σίμος Αχιλλέας
42. Σιώρα Βιβή
43. Σκουλλής Σταύρος
44. Σταματόπουλος Νίκος
45. Τάτσης Γιώργος
46. Τριάντης Χρήστος
47. Τσίγκα Βούλα
48. Τσιουπρά Κωνσταντίνα
49. Χαστάς Θανάσης
50. Χατζή Δήμητρα
51. Χαχάμη Ζωή
52. Χιώνης Θοδωρής
53. Χριστοδουλοπούλου Νικολέτα
Κεντρική Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου
1. Γεωργόπουλος Γιάννης
2. Γκούλιος Σπύρος
3. Κανάτσιος Γιάννης
4. Καραγιώργου Βανέσα
5. Σγούρος Θανάσης
Το Γραφείο του ΚΣ που εκλέχτηκε από το Κεντρικό Συμβούλιο
1. Χιώνης Θοδωρής, Γραμματέας ΚΣ
2. Αμπατιέλος Νίκος
3. Γαλανόπουλος Τάσος
4. Ευαγγελίδης Άρης
5. Κλιγκόπουλος Γρηγόρης
6. Μαρίνης Σπύρος
7. Μαρκομιχάλης Πέτρος
8. Μαστρολέων Δέσποινα
9. Παρίσης Σωτήρης
10. Ρεμπάπης Νίκος
11. Σκουλλής Σταύρος
12. Σταματόπουλος Νίκος
13. Χαστάς Θανάσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου