ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΑΝΑΜΟΝΗ – ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ!
Το βαρέλι δεν έχει πάτο!
Κλείνουμε 5 χρόνια μνημονιακής επιτήρησης. Τους καταθλιπτικούς αριθμούς, για την ανεργία, την ύφεση, το μισθό, τα απλήρωτα μεροκάματα, τους γνωρίζουμε όλοι. Η συγκυβέρνηση υπόσχεται – για πολλοστή φορά – ανάπτυξη και φως στο τούνελ.
Όμως στο νέο μνημόνιο που έρχεται (όπως κι αν το ονομάσουν), στη νέα συμφωνία με τους δανειστές, ο κατώτατος μισθός – και γενικά οι μισθοί - στο δημόσιο μπαίνουν στον πάγκο του χασάπη. Η δυνατότητα για μαζικές απολύσεις επίσης. Οι αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο θα προσπαθήσουν να βάλουν στο γύψο το συνδικαλιστικό και εργατικό κίνημα και το δικαίωμα για απεργία! Και κυρίως, σε μια χώρα με την ανεργία στο 30%, όπου το ισοζύγιο ανάμεσα στους εργαζόμενους και στους συνταξιούχους είναι περίπου ισοσκελισμένο, η βόμβα του ασφαλιστικού (χρόνιος πόθος της αστικής τάξης το ξεθεμελίωμα του) δε θα αργήσει να σκάσει. Αυτά για φέτος.
Και ποιος ξέρει τι έρχεται μετά...
Η εκλογική αναμονή είναι επικίνδυνη!
Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα δεν υπάρχουν οι κινητοποιήσεις που αντιστοιχούν στις ανάγκες. Την κύρια ευθύνη τη φέρνουν οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που έχουν αποδεχτεί πλήρως τη νέα μνημονιακή κοινωνία και τους μονόδρομους τις Ε.Ε. και της αστικής τάξης. Όμως, στη βάση ότι υπήρχαν μεγάλοι αγώνες τη διετία 2010-2012 που δεν κατάφεραν να ανατρέψουν συνολικά αυτήν την επίθεση σε ότι κατακτήσαμε τον προηγούμενο αιώνα, αναπτύσσεται και μέσα στη βάση των εργαζομένων ένα διπλό δηλητήριο. Ότι αφού δε μπορούμε με τους αγώνες να τους σταματήσουμε, να περιμένουμε τις εκλογές αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ που ξέρουμε ότι δεν θα ανατρέψει κάτι, αλλά ας σταματήσει έστω εδώ αυτή η επίθεση και η μνημονιακή επέλαση.
Και είναι φανερό ότι αυτό το δηλητήριο το έχει ποτίσει με την πολιτική της και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ!
Ξεχνιέται όμως ότι σε μια χώρα με 30% ανεργία, μιας ανεργίας όπου στους νέους έως 25 ετών, ξεπέρασε το 60%,η κατηφόρα για την εργατική τάξη δε θα σταματήσει. Το ασφαλιστικό δε σώζεται, ο βασικός μισθός με 1,5 εκ ανέργους στην ουρά δε μπορεί να παλευτεί (ακόμα και να επιστρέψουν οι συλλογικές συμβάσεις), τα μεροκάματα σε μια βαλτωμένη οικονομία θα είναι μισά και μερικά και απλήρωτα για μήνες! Είναι ευπρόσδεκτη κάθε ανακούφιση, από την πολυετή επίθεση στους εργαζόμενους, αλλά χωρίς ένα σχέδιο ανασυγκρότησης της κοινωνίας και της οικονομίας και πρώτα απ’ όλα πολιτική μαζικής δημιουργίας θέσεων αξιοπρεπούς και σταθερής εργασίας– σε ρήξη με την Ε.Ε. – δεν είναι δυνατή!
Ξεχνιέται ότι 2 χρόνια τώρα που όλο περιμένουμε να πέσει η συγκυβέρνηση, μέσα από κοινοβουλευτικά τερτίπια, και όλο δε πέφτει η μνημονιακή κοινωνία και τα μέτρα εμπεδώνονται. «Συνηθίζουμε» με τους μισθούς πείνας, με το να υπάρχει ένας εργαζόμενος σε κάθε σπίτι, με το να μην έχουμε περίθαλψη. Έτσι και τώρα περιμένουν όλοι την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας...
Ξεχνιέται τέλος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του 2014 είναι διαφορετικός από το ΣΥΡΙΖΑ του 2012. Δίνει και στους εργαζόμενους υποσχέσεις για ανακούφιση, δίνει και στην αστική τάξη διαβεβαιώσεις ότι δε θα θίξει τα ιερά και τα όσια του συστήματος. Προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα.
Επιστροφή στην κανονικότητα;
Επιστροφή στην κανονικότητα;
Η απεργία στις 27 Νοεμβρίου που κήρυξαν οι συμβιβασμένες και ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, θυμίζει έντονα τις εθιμοτυπικές απεργίες προ κρίσης. Αυτές οι ηγεσίες δεν πρόκειται – το απέδειξαν περίτρανα τα χρόνια αυτά – να οργανώσουν τον αγώνα ενάντια στις πολιτικές που χτυπούν τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Χρειάζεται οργάνωση στη βάση, προσπάθειες να οργανωθούν τα εκατομμύρια των ανέργων και των νέων ημιαπασχολούμενων, συντονισμός των αγώνων, προσπάθειες συγκρότησης ενός προγράμματος διεξόδου από την κρίση προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας. Χρειάζονται όλα αυτά για να καταφέρουμε να ξηλώσουμε και την γραφειοκρατία από τα συνδικάτα.
Χρειάζεται ένα πλαίσιο συστράτευσης που να αποτελέσει το δικό μας Χάρτη Δικαιωμάτων. Την ΜagnaCartaτων εργαζόμενων στην εποχή του νέου εργασιακού μεσαίωνα. Να δεσμευτούν ανοικτά όλες οι αριστερές δυνάμεις, αγωνιστικά πρωτοβάθμια σωματεία -ομοσπονδίες -Ε.Κ για στήριξη και ενωτική κοινή δράση για επιβολή της, με άξονες:
-Να μην περάσουν οι νέες ρυθμίσεις για ασφαλιστικό, εργατικό συνδικαλισμό, αξιολόγηση και μισθολόγιο στο δημόσιο. Να καταργηθεί ο ΕΝ.Φ.Ι.Α και όλα τα μνημονιακά χαράτσια. Κανενα ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
-Αμεσα μέτρα ανακούφισης εργαζόμενων, ανέργων και συνταξιούχων. Με αυξήσεις στους μισθούς και συντάξεις ώστε να επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα, μείωση ωρών εργασίας, κατάργηση όλου του αντεργατικού νομοθετικού πλέγματος για τις εργασιακές σχέσεις.
-Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς. Κατάργηση όλων των νόμων που εδραιώνουν τον εργοδοτικό δεσποτισμό. Να απομονωθούν τα τσιράκια της εργοδοσίας που συνδέονται με φασιστικές και παρακρατικές ομάδες και οι γραφειοκρατικές βδέλλες. Ζωντανά σωματεία παντού, στα χέρια των ίδιων των εργατών.
-Να περάσουν οι τράπεζες σε καθεστώς δημόσιας ιδιοκτησίας με κοινωνικό έλεγχο. Τις έχει χρυσοπληρώσει ο λαός και μας ανήκουν. Σεισάχθεια στα χρέη των λαικών στρωμάτων. Απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης και δεύτερης κατοικίας. Στήριξη μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων με δέσμευση για την απασχόληση των εργαζομένων τους και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
-Λεφτά για ικανοποίηση των επειγουσών αναγκών μπορούν να βρεθούν. Με γενναία φορολόγηση του πλούτου και της μεγάλης ιδιοκτησίας. Με κατάργηση κάθε φοροαπαλλαγής και φοροδιαφυγής του κεφαλαίου. Με πάγωμα των γιγαντιαίων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Με καθιέρωση συστήματος προοδευτικής φορολόγησης. Με στάση πληρωμών του χρέους που θα απελευθερώσει απαραίτητα ποσά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία και υγεία. Για την υλοποίηση ενός συνεκτικού προγράμματος δημόσιων επενδύσεων που θα δώσει δουλειά στους πραγματικούς παραγωγούς του πλούτου. Με εθνικοποίηση των στρατηγικών επιχειρήσεων με κοινωνικό έλεγχο
-Αμεσα μέτρα ανακούφισης εργαζόμενων, ανέργων και συνταξιούχων. Με αυξήσεις στους μισθούς και συντάξεις ώστε να επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα, μείωση ωρών εργασίας, κατάργηση όλου του αντεργατικού νομοθετικού πλέγματος για τις εργασιακές σχέσεις.
-Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς. Κατάργηση όλων των νόμων που εδραιώνουν τον εργοδοτικό δεσποτισμό. Να απομονωθούν τα τσιράκια της εργοδοσίας που συνδέονται με φασιστικές και παρακρατικές ομάδες και οι γραφειοκρατικές βδέλλες. Ζωντανά σωματεία παντού, στα χέρια των ίδιων των εργατών.
-Να περάσουν οι τράπεζες σε καθεστώς δημόσιας ιδιοκτησίας με κοινωνικό έλεγχο. Τις έχει χρυσοπληρώσει ο λαός και μας ανήκουν. Σεισάχθεια στα χρέη των λαικών στρωμάτων. Απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτης και δεύτερης κατοικίας. Στήριξη μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων με δέσμευση για την απασχόληση των εργαζομένων τους και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
-Λεφτά για ικανοποίηση των επειγουσών αναγκών μπορούν να βρεθούν. Με γενναία φορολόγηση του πλούτου και της μεγάλης ιδιοκτησίας. Με κατάργηση κάθε φοροαπαλλαγής και φοροδιαφυγής του κεφαλαίου. Με πάγωμα των γιγαντιαίων εξοπλιστικών προγραμμάτων. Με καθιέρωση συστήματος προοδευτικής φορολόγησης. Με στάση πληρωμών του χρέους που θα απελευθερώσει απαραίτητα ποσά για μισθούς, συντάξεις, παιδεία και υγεία. Για την υλοποίηση ενός συνεκτικού προγράμματος δημόσιων επενδύσεων που θα δώσει δουλειά στους πραγματικούς παραγωγούς του πλούτου. Με εθνικοποίηση των στρατηγικών επιχειρήσεων με κοινωνικό έλεγχο
Ξερουμε ότι αυτά δεν μπορούν να υλοποιηθούν εφόσον η χώρα μας παραμένει στο πλαίσιο της ευρωζώνης και της Ε/Ε και εξαρτάται από την χρηματοδότηση τους
Χρειάζεται πρωτίστως να κάνουμε αισθητή την παρουσία μας, να σπάσουμε το πέπλο της αναμονής, να μη γονατίζουμε άλλο, να μη συνηθίζουμε άλλο στη φτώχεια και την ανεργία, να διαδηλώσουμε, να οργανωθούμε, να σηκώσουμε το φρόνημα, τις προσδοκίες και την αυτοπεποίθηση των εργαζομένων.
Στην Γενική Απεργία στις 27 Νοεμβρίου η συμμετοχή μας θα βαρύνει τον ένα ή τον άλλο δρόμο.
Της αποδοχής του τέλματος ή της από καλύτερες θέσεις διεκδίκησης και πάλης για την ανατροπή-ξήλωμα της μνημονιακής κοινωνίας και μιας ζωής με αξιοπρέπεια για τους εργαζόμενους!
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΜΑΖΙΚΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ για μια ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου