Ντ. Κολέσνικ (αριστερή ουκρανική ιστοσελίδας "Liva") : "Η Εργατική Τάξη Δεν Πρέπει Να Υποκύψει Στον Εθνικισμό"

H συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε στην ιστοσελίδα www.marxist.com από τον Ντιμίτρι Κολέσνικ, διευθυντή της δημοφιλούς στην Ουκρανία, αριστερής ιστοσελίδας «Liva». Ο Κολέσνικ προσπαθεί να προσεγγίσει τις εξελίξεις στη χώρα μέσα από μια ταξική, διεθνιστική ματιά.

Ποια είναι η αντίδραση των απλών ανθρώπων έναντι της νέας κυβέρνησης του Κιέβου;

Θα έλεγα ότι η νέα κυβέρνηση είναι μάλλον μη δημοφιλής, ακόμη και μεταξύ των υποστηρικτών του κινήματος «Euromaidan», πόσο μάλλον στους αντιπάλους του. Η θέση της σημερινής κυβέρνησης είναι μάλλον ασταθής. Μπορεί να κρατήσει την εξουσία κυρίως λόγω της υπερπατριωτικής της ρητορικής και της κινητοποίησης των υποστηρικτών της απέναντι στην εξωτερική απειλή. Έτσι, βλέπουμε μια αλληλεξάρτηση μεταξύ του Πούτιν και της νέας ουκρανικής κυβέρνησης. Κάθε κίνηση του Πούτιν σταθεροποιεί την κυβέρνηση της Ουκρανίας. Την ίδια ώρα, κάθε βήμα αυτής της κυβέρνησης βοηθά στην επιβολή της εξουσίας του Πούτιν στη Ρωσία και πλέον στην Κριμαία. Έτσι, η ουκρανική κυβέρνηση προσπαθεί ταυτόχρονα να καταστείλει το θυμό των υποστηρικτών του «Euromaidan», καλώντας τους να σταματήσουν να επικρίνουν τις νέες αρχές επικαλούμενη μια «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» και προσπαθεί να καταστείλει την εξέγερση στις νοτιοανατολικές περιοχές, χαρακτηρίζοντας τους εξεγερμένους προδότες ή κατάσκοπους και αναγκάζοντας πολλούς από αυτούς να στραφούν στη Ρωσία και να υιοθετήσουν τον ρωσικό εθνικισμό ως απάντηση. Στην πραγματικότητα, η όλη τακτική της νέας κυβέρνησης μπορεί να εξηγηθεί με την απλή φράση: «Μην κουνηθεί κανείς! Ληστεία!»

Ποιος είναι ο ρόλος των ακροδεξιών οργανώσεων όπως ο «Δεξιός Τομέας» και το «Svoboda», στη νέα κυβέρνηση, στις δυνάμεις ασφαλείας, στους δρόμους;

Οι ακροδεξιές δυνάμεις ελέγχουν κυρίως την άμυνα και τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου, την εκπαίδευση, την καταπολέμηση της διαφθοράς, το περιβάλλον καθώς και τα αγροτικά υπουργεία. Σε γενικές γραμμές, πήραν πολλή δύναμη και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι ακόμα και τα μετριοπαθή δεξιά τμήματα της κυβέρνησης δεν μπορούν να τους ελέγξουν πραγματικά. Η νέα κυβέρνηση δεν μπορεί να βασιστεί στον παλιό στρατό και στην αστυνομία και έτσι είναι «όμηρος» των ακροδεξιών παραστρατιωτικών ομάδων. Πρόσφατα ακροδεξιοί ενσωματώθηκαν στην αστυνομία και στις υπηρεσίες ασφαλείας του κράτους στις περισσότερες θέσεις. Οι στρατιωτικές μονάδες συνδέθηκαν με τους ακροδεξιούς για να εγγυηθούν την αφοσίωση των στελεχών. Υπήρξε επίσης μια « Εθνική φρουρά» που σχηματίστηκε εκεί, κυρίως από τον «Δεξιό Τομέα» και την φρουρά του «Euromaidan». Υπάρχουν κάποιες εντάσεις μεταξύ «Δεξιού Τομέα» και του «Svoboda», που μερικές φορές εξελίσσονται σε ανοικτές μάχες. Τα φιλοκαπιταλιστικά κόμματα προσπαθούν να διοχετεύσουν την ενέργειά τους στην καταστολή των διαφωνούντων ή στην νοτιοανατολική εξέγερση . Ταυτόχρονα, τα ακροδεξιά κόμματα κατηγορούν τα κυρίαρχα κόμματα για προδοσία και απαιτούν πόλεμο με τη Ρωσία. Άλλες ομάδες των ακροδεξιών παραστρατιωτικών τείνουν να γίνουν ένα είδος εκβιαστή και επιβάλλουν τους δικούς τους φόρους στις τοπικές επιχειρήσεις.

Ποιες θα ήταν οι συνέπειες της Συμφωνίας με την ΕΕ από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και του λαού της Ουκρανίας;

Μπορούμε να δούμε ποια είναι τα αποτελέσματα σε άλλες χώρες που υπέγραψαν τέτοιες συμφωνίες νωρίτερα (Αλβανία, Αλγερία, Αίγυπτος, Ιορδανία, Λίβανος, Σερβία, Τυνησία και άλλες). Θα μετατρέψει την πλειοψηφία της Ουκρανικής βιομηχανίας σε μη ανταγωνιστική και συνεπώς, μπορεί να οδηγήσει σε μαζική ανεργία. Από την άλλη πλευρά, η Ουκρανία θα αποτελεί μια νέα αγορά ανοιχτή σε ευρωπαϊκά εμπορεύματα και πολλοί μικροί επιχειρηματίες ευελπιστούν να βγάλουν κέρδος από την κατάργηση των επιπλέον φόρων στις εισαγωγές. Αυτός είναι επίσης ένας από τους λόγους, που τόσοι πολλοί μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες υποστήριξαν το «Euromaidan». Αλλά επιπλέον θα έχουμε και απαιτήσεις από το ΔΝΤ για μέτρα λιτότητας, αυξήσεις στην τιμή του αερίου, πάγωμα μισθών και τα λοιπά. Επομένως, θα αντιμετωπίσουμε τους αναγκαστικά άνισους κανόνες ενός παιχνιδιού μεταξύ παραγωγών της Ε.Ε. και της Ουκρανίας.

Ποια είναι η στάση της εργατικής τάξης στις εξελίξεις;

Τα μεγάλα συνδικάτα είναι κυρίως υπό την επιρροή του ενός ή του άλλου καπιταλιστικού κόμματος και εξυπηρετούν τα συμφέροντα της αντίστοιχης ομάδας ολιγαρχών. Από το Δεκέμβρη ως το Φλεβάρη έγιναν πολλές προσπάθειες από δυνάμεις του «Euromaidan» να οργανώσουν μια γενική απεργία για μια ώρα, ωστόσο όλες οι προσπάθειες απέτυχαν, καθώς δε συμπεριλαμβάνονταν καθόλου ταξικά αιτήματα. Αλλά υπάρχουν ορισμένες επαναλαμβανόμενες εκλάμψεις εργατικών αγώνων και στα δυο μέρη της χώρας για αυξήσεις και ενάντια σε απολύσεις. Ωστόσο, είμαστε σε μια τέτοια κατάσταση τώρα που όλα τα είδη εργατικού αγώνα μπορούν εύκολα να απορριφθούν σαν «φιλορωσικές» προβοκάτσιες. Αν η νέα κυβέρνηση διατηρήσει την εξουσία της θα έχουμε την επιβολή σκληρών νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων που μπορούν να οδηγήσουν σε ένα νέο κύμα διαδηλώσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, ένα πολλά υποσχόμενο παράδειγμα έρχεται από το πρόσφατο κύμα αναταραχής στη διχοτομημένη Βοσνία. Είναι πιθανό να δούμε παρόμοιες ταξικές εκρήξεις στην Ουκρανία, ωστόσο, με την απουσία πραγματικά ανεξάρτητων σωματείων ή με την απουσία μιας οργανωμένης εργατικής πολιτικής δομής, τέτοιες αυθόρμητες εκλάμψεις είτε θα φθάσουν σε αδιέξοδο, είτε θα κατασταλούν από ακροδεξιούς παραστρατιωτικούς. Οπότε, νομίζω ότι πρέπει να δουλέψουμε με στόχο να έχουμε μια ανεπτυγμένη μαζική πολιτική οργάνωση πριν ακόμα μια εξέγερση ξεκινήσει.

Ποια είναι η σημερινή κατάσταση των αριστερών οργανώσεων στην Ουκρανία;

Στο βαθμό που το κίνημα «Euromaidan» και η νέα κυβέρνηση έχουν κυριαρχηθεί από αντικομουνιστικά αισθήματα, η δραστηριότητα των αριστερών οργανώσεων είναι υπό μόνιμη απειλή. Οι αριστερές οργανώσεις είναι πολύ μικρές και οι ακτιβιστές είναι διασκορπισμένοι. Τα αριστερά ή κομμουνιστικά σύμβολα ήταν στην πραγματικότητα απαγορευμένα στις περισσότερες περιοχές. Τα γραφεία ορισμένων αριστερών οργανώσεων λεηλατήθηκαν και πολλοί ακτιβιστές δάρθηκαν ή βασανίστηκαν από τους Ναζί φονιάδες. Υπήρξαν κάποιες αριστερές-φιλελεύθερες οργανώσεις (κυρίως εκείνες που συνδέονταν με δραστηριότητες δυτικών ΜΚΟ), που προσπάθησαν να υποστηρίξουν ή να συμμετάσχουν στο κίνημα Euromaidan, αλλά χωρίς αριστερούς συμβολισμούς ή κόκκινες σημαίες. Υπάρχουν επίσης κάποιες ομάδες όπως το «Borotba» που συμμετέχουν στην αντιφασιστική αντίσταση που αναπτύσσεται σε ορισμένες πόλεις. Γενικά βλέπουμε ότι εν μέσω της αυξανόμενης πατριωτικής υστερίας υπάρχει μια τάση σε μερικούς ακτιβιστές να υποκύπτουν στην πατριωτική προπαγάνδα και να αποφασίζουν να υποστηρίξουν το ένα ή το άλλο καπιταλιστικό στρατόπεδο. Αν δεν υπερνικηθεί αυτή η τάση, η Αριστερά θα καταλήξει μια «βοηθητική μονάδα» της μιας ή της άλλης καπιταλιστικής δύναμης.

Πηγή : marxismos