Σαν σήμερα γεννήθηκε ο ποιητής του έρωτα και της επανάστασης. Ο ποιητής της ήττας και μιας νίκης που δεν έχει έρθει ακόμα, αλλά αν έρθει ποτέ, θα του χρωστάει πολλά. Ο Τάσος Λειβαδίτης δεν λύγισε σε ξερονήσια και φυλακές δεν λύγισε όταν έβλεπε τις ήττες ("ηττες συντρόφισες" όπως τις αποκαλούσε) να μαστιγώνουν όλα όσα πίστεψε.Είχε το θάρρος να σκεφτεί και να αναστοχαστεί πάνω σε όλες τις βεβαιότητες που μάστιζαν το επαναστατικό κίνημα. Ταξίδεψε όλη την Ελλάδα με την Νεολαία Λαμπράκη απαγγέλοντας τους στίχους του με την συνοδεία του Μίκη Θεοδωράκη. Γύρισε πόλεις και χωριά για έναν νέο επαναστατικό διαφωτισμό, για να μάθει και ο τελευταίος άνθρωπος της γης τι θα πρέπει να κάνει "αν θέλει να λέγεται άνθρωπος". Το επαναστατικό και ερωτικό στοιχείο, η ήττα αλλά και η μελαγχολική αισιοδοξία, εγγράφονται στο έργο του διαπερνώντας κάθε κύτταρο του αναγνώστη. Ο Γερμανικός Ρομαντισμός, ο κριτικός ρεαλισμός, ο υπαρξισμός, ο Ρίλκε, ο Ντοστογιέφσκι, ο Μαρξ και πολλοί άλλοι, εισβάλουν στο έργο του και το καθιστούν μια ενεργή αντίφαση, πάντα έτοιμη να εκραγεί.
Ο Κώστας Καζάκος απαγγέλει Τάσο Λειβαδίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου