Το απεργιακό κύμα των προηγούμενων εβδομάδων και η συνέχειά του έρχεται να επιβεβαιώσει και να ενισχύσει τη δυναμική της ανατροπής που αναδύεται από κάθε πλευρά της συγκυρίας.
Η κυβέρνηση κατρακυλάει όχι μόνο δημοσκοπικά, όπως δείχνουν όλες οι πρόσφατες μετρήσεις, αλλά και στην καθημερινή πρακτική της. Οι απαιτήσεις των καπιταλιστών και οι μνημονιακές δεσμεύσεις του δημόσιου χρέους φτιάχνουν μια πιεστική ατζέντα αντεργατικών επιθέσεων με περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις σε βάρος μισθών και κοινωνικών υπηρεσιών. Οι υπουργοί του Μητσοτάκη τρέχουν να τις υλοποιήσουν κόντρα στο ρεύμα της μαζικής οργής και παραπαίουν.
Το κράξιμο του Γεωργιάδη από τους απεργούς της Υγείας δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα. Ο Πιερρακάκης πήγε να βγάλει τους απεργούς της Παιδείας παράνομους και το μόνο που πέτυχε ήταν να απλώσει την απεργία από τα Δημοτικά ως τα Λύκεια.
